17.40
bokuto:
neredeyse iki hafta geçti
o günden sonra hiç yazmadınakaashi:
yazamadımbokuto:
?akaashi:
ben bir kez olsun güçlü görünmek istedim
onu da beceremedimbokuto:
akaashi ne diyorsun?akaashi:
konuştuğumuz süre zarfında ölümüne sebep olabilecek bir sürü şey oldu
sözde ölümünü isteyen ben bir türlü kıyamadım sana
yine ezdim gururumu
yine kendime verdiğim yeminimi bozdumakaashi:
nefret ediyorum kendimden
sana kıyamayan kalbimden nefret ediyorumbokuto:
akaashi iyi misin?
yardım çağırmak ister misinakaashi:
böyle davranma
iyiymişsin gibi davranma
arkadaşların gelince yine mahvedeceksin benibokuto:
akaashi ister inan ister inanma
ama ben değiştim
eskisi gibi biri değilim artık
kötü biri değilim..akaashi:
sen hiçbir zaman kötü biri olmadın ki
korkaktın sadece
çok korkaktın
beni sevdiğini bile bile zorbalık edecek kadar korkaktınakaashi:
pes ediyorum bokuto
intikam bana göre bir iş değilmiş
güzel gözlerine bakarken ölmeni dileyemiyorum benbokuto:
?akaashi:
*link*genç lise öğrencisi akaashi keiji okulda intihar etti
...akaashi:
ölüm haberim bu
ben gittikten sonra her şeyi hatırlayacaksın zaten
az zamanım var
kırgın değilim artık bokuto
ben sana bakmaktan hiç utanmadım
keşke sen de utanmasaydın ama sorun değil
gülümseyen yüzün var ya
dünya'm benim dünya'mbokuto:
akaashi by ne
nwler oluyoeakaashi:
ağlama
açıklıyorum işte her şeyi
istediğin gibio gün okulun çatı katına çıkmıştım hep çıkardım
öyle etrafı izliyordum
sonra sen ve arkadaşların geldiniz
bir süre alay ettiniz benimle
her zamanki gibi
umursamadım
sonra aşağı atlamamla alakalı bir sürü şey söylediniz
gerçi sen hiçbir şey söyleyememiştin
hatırlıyorum parlak gözlerin endişe doluydu
ama durdurmamıştın da
gitmek için ayağa kalktığımda arkadaşların tam dibimdeydi
alay etmeye devam ettilerakaashi:
gitmek istedim ama ne tarafa geçsem birisi önüme geçiyordu
en sonunda ayağım kaydı
o an boşlukta hissettim kendimi
küçülen irislerini hatırlıyorum
çok korkmuştun
ve ben o zaman yok olmuştum.
yok olduğumu düşünmüştüm
sonra ölmediğimi fark ettim bokuto
aslında yaşamıyordum da
eminim şu an ne dediğimi anlamakta zorlanıyorsundurkabaca 'arafta' kalmıştım
bu cehennemde tıkılıp kalmıştım çünkü sana bağlıydım
eğer senin de ismin dünyadan yok olursa tamamen ölebilecektimama kıyamadım bokuto
aslında senin suçun değildi ki.
korkaktın evet ama sen sebep olmamıştın buna
belki farklı şartlar altında olsaydık her şey daha farklı olabilirdi
bunu anladığımda daha fazla uğraşmak istemedim seninledaha fazla acı çek istemedim
o gece yanına geldiğimde nasıl da huzurluydum bir bilsenbokuto:
keiji
keiji gitme
bırakma beni
ne yazıcağımı bilemiyorum nolur bırakma beni keijiakaashi:
takılma artık
ben mutluyum bir ömür seninle olucam hem
sadece sen bilmeyeceksin
mutlu yaşa bokuto
ikimiz için de yaşa
pişmanlıklar olmadan yaşa
seni seviyorumbokuto:
keiji özür dilerim çok özür dilerim bırakma benikeiji?
GİTMEDİM DE
HENÜZ DEĞİL
HENÜZ DEĞİL NOLUR BURADAYIM DEELİMDE OLSA HİÇBİR HATAMI TEKRARLAMAZDIM YEMİN EDERİM ÇOK SEVDİM SENİ
gitmedim de....
her şeyi teker teker hatırlıyorum
anılarım gelirken seni kaybediyorum şimdi..ben..
seni mutlu etmek için aciz hayatımda ne gerekiyorsa yapıcam keiji.
seni seviyorum.
.
.
.
.evet arkadaşlar bu da böyle sikko bir hikayeydi
aslında başta böyle hayal etmemiştim kurguyu oluştururken beynimin son hücrelerini kullandım finale de qAlbim kaldı o yüzden böyle saçma bir şey oldu wşgjfğwlfkd
neyse amaaan zaten sadece ben varım
eğer olur da buraya gelmeyi başaran bir legend varsa zamanınızı çaldığım için çok özür dilerim ŞEGKFŞVJDŞFL
ayrı kalsınlar istemezdim şu an ben de yazdığım şeyi beğenmedim gidip mutlu bokuaka yazmam lazım
YOU ARE READING
lose you to love me ¦ bokuaka
Fanfictioni needed to lose you to find me this dance, it was killing me softly i needed to hate you to love me