Moonlight War (Gazellian Series #5)

Chapter 12

Chapter 12

Koneksyon sa puting sumpa

Ngayong mas naglilinaw sa akin ang lahat, sa koneksyon ng Deeseyadah sa bawat yugto ng pamilyang Gazellian, nararamdaman kong habang tumatagal ay mas lumalapit na ako sa kasagutan.

Mali ang inaakala ng lahat tungkol sa ugat ng pagkakadawit ng mga Gazellian sa mga diyosa. Hindi iyon dahil sa paglalakbay nina Haring Thaddeus at Danna sa iba't ibang panahon, hindi iyon dahil sa pagtulong nila sa pinakamalakas na diyosa sa kasaysayan habang tumatakas siya mula sa isang pamilyang nagtaksil sa kanya, kundi dahil ang mismong ina ng mga Gazellian ay isang diyosa.

Isang diyosa na binigyan ng misyon sa lupa upang kitilin ang pinakamatalinong Gazellian na isinilang sa ilang daang taong sanlinlahi ng kanilang pamilya. Isang bampira na nakikita ng matataas na diyosa mula sa Deeseyadah na nakikita nilang magiging badya sa mundong inaakala ng lahat na nabuo sa perpeksyon at kagandahan.

Ang Deeseyadah na aking minahal, iningatan at hinangaan ay may itinatago pa lang lihim. Lihim na ngayo'y aking tutuklasin.

"Ang akala ko'y ang Deeseyadah ay isa ng Paraiso..." sambit ko sa aking sarili habang nakatanaw sa labas ng bintana ng karwahe.

"Hindi sa lahat ng oras ay lugar ang Paraiso, Leticia..." sagot sa akin ni Rosh.

Tipid akong ngumiti ng sabihin niya iyon. "Maaaring mga bisig..."

"O pamilya..." dagdag niya.

Hindi na ako sumagot sa kanya at pinagpatuloy ko ang paglalakbay ng aking isipan sa koneksyon ng mga Gazellian sa mga diyosa at sa Deeseyadah.

Dahil sa katalinuhan, kakayahan, kasipagan at natatanging katangian ni Haring Thaddeus, naging badya siya sa mundo ng mga diyosa, sa Deeseyadah. Mga diyosa'y agad umaksyon upang hadlangan pa ang lubos na kaalaman o higit ay ang posibilidad na kumalat ang katotohanan. Ang diyosa ng alaala'y pinababa sa lupa upang kitilin ang bampira gamit ang isang punyal, ngunit ang inakala ng lahat na misyong magbibigay ng katapusan at katahimikan ay siya palang simula ng wagas na pag-iibigan.

Si Diyosa Talisha, isinilang mula sa Puno ng En Aurete upang maglingkod sa Deeseyadah, may kakayahang humawak ng mga alaala at inaasahan ng lahat na mapagtatagumpayan ang misyon ay nahulog at umibig sa binatang prinsipeng nakatakdang lagutan ng hininga sa kanyang sariling mga kamay.

Pag-iibigang dumaan man sa matinding hirap, sakit at paulit-ulit na sakripisyo'y nakatikim din ng walang katapusang kaligayan.

Kaligayan ngunit may sarili rin katapusan. Sapagkat umibig man si Reyna Talisha kay Haring Thaddeus, nagkaroon man ng bunga ang kanilang pagmamahalan, ang nakatakda at itinadhana'y hindi nalabanan.

Sapagkat sa sarili ring mga kamay ng reyna natapos ang buhay ng pinakamagiting na haring nabuhay sa kasaysayan ng Parsua Sartorias.

Ang natitirang katanungan na lamang sa aking isipan ay ang hindi nila paglaban sa katapusang iyon... bakit hinayaan ni Haring Thaddeus at Reyna Talisha na matuldukan sa ganoong katapusan ang kanilang pagmamahalan?

"Minsan ba'y naiisip mo na buhay pa rin si Haring Thaddeus, Rosh? Alam kong hindi lang ako ang nakakaramdam ng presensiya niya. Nasisiguro ko na sa bawat mahalagang paglalakbay ng mga Gazellian ay naroon ang kanyang presensiya..."

"Ilang beses ko na rin iyang naisip, Leticia. Pero tulad ng mga Gazellian at ang paniniwala nila... si Haring Thaddeus ay matagal nang natapos ang buhay."

Nakagat ko ang labi ko.

"Sa tingin mo ba'y mas magiging madali ang lahat kung siya'y naririto?"