NOT IN THE CONTRACT

CHAPTER 22

CHAPTER 22

NAKATITIG lang si Clarianette sa kisame ng silid na inuukupa niya sa bahay ng mga magulang niya habang paulit-ulit na parang sirang plaka na nagri-reply sa utak niya ang mga sulat na nabasa niya sa opisina ni Cleevan. Sa mga sulat na iyon, nararamdaman niyang mahal na mahal siya ni Cleevan. Pero gustohin man niyang bigyan ulit ng isa pang pagkakataon ang pagsasama nila, hindi na puwede dahil hindi naman pala talaga sila kasal.

Hindi ko siya tunay na asawa… it pained her to think that she is not actually married to Cleevan. Nasasaktan siya na ang lahat ng iyon ay puro kasinungalingan lang. Nasasaktan siya dahil ang puso niya, si Cleevan pa rin ang itinuturing na asawa.

Pinahid niya ang luha sa pisngi niya at bumangon. She decided to talk to Cleevan. Kailangan niya  itong makausap para malinawan ang isip at puso niya. She’s done sulking in the corner of her room. She’s done crying her heart out.

It has been two weeks since she find out about Cleevan's secret; it has also been two weeks that she hasn’t talked to Cleevan. In those two weeks, she missed him so freaking much! She missed his bossiness. She missed his authoritarian voice. She missed his laughed. She missed his smile. She missed everything about him!

Akala niya kapag hindi niya nakita si Cleevan, mawawala na ito sa sistima niya. Doon siya nagkakamali. Dahil mas lumala pa ang nararamdaman niyang pagmamahal para rito. Walang pakialam ang puso niya sa mga ginawa nito. Ang gusto lang ng puso niya ay ang makasama ang binata.

Claria already made peace with the fact that she will always love Cleevan. Whatever he does, her heart will always beat for him.

"Dad, can I use your car?" Tanong niya sa ama na nasa sala at may binabasa, katabi nito ang Mommy niya.

"Princess," tumayo ito ng makita siya. "Saan ka pupunta?"

Nag-iwas siya ng tingin. "Cleevan's house. I want to see him."

"At last. Nagkaisip ka rin." Wika ng ina niya. "Talk to him. Mababaliw na ang lalaking yun ng dahil sayo. Kahapon, isang araw siya rito pero hindi mo manlang nilabas."

"Oo nga naman, princess." Nginitian siya ng ama. "Sana mabuti ang papatunguhan ng pag-uusap niyo."

"Yeah. I hope so too."

Her father smiled. "Give that man a chance, Princess. Cleevan loves you so much. Sa tingin mo, bakit ba namin siya napatawad sa ginawa niya sa amin? Nakita namin kong gaano ka niya kamahal. We saw how his eyes glisten in happiness and love every time I gave him a picture of you. That man is crazily in love with you and we understand what he did to have you. As a man, I salute his love for you. He's maybe sometimes bad, but he just needs someone to love and understand him, and that someone is you."

Napipilan siya sa sinabi ng ama. Hindi niya akalain na ganito ang pagtingin nito kay Cleevan.

"I'll talk to him, Dad." Aniya at kinuha ang susi sa sasakyan ng ama niya sa nasa center table. "Pahiram muna. Hindi ako magtatagal."

"Take all the time in the world, Princess."

Mabilis siyang naglakad patungo sa kotse ng ama na nakaparada sa labas ng bahay. Mabilis niyang pinaharurot iyon patungo sa bahay ni Cleevan.

Nang makarating siya roon, agad siyang pumasok sa bahay nito. The door isn’t lock. Kaagad na hinanap niya ang lalaki.

Sana narito siya... Piping dasal niya.

Dininig yata ng panginoon ang piping hiling niya dahil natagpuan niya ang binata na naka-upo sa gilid ng swimming pool, ang paa nito ay nasa tubig at parang napakalalim ng iniisip nito habang nakatingin sa pool.