Aku baru perasan lampu dekat rantai aku terpadam.

"Macam mana aku boleh ada dekat dunia sebenar?"

Jaehyun tersenyum.

"Boleh dikatakan...Aku Taeyong 2.0"

Kening aku terangkat.

"Aku dah cuba banyak benda supaya aku dapat kawal benda...Dia mungkin boleh kawal dunia komik...tapi bukan dunia sebenar"

Aku hanya diam.

"Terima kasih sebab pilih aku"

"Macam mana kau tahu waktu tu Taeyong ada?"

Jaehyun sakukan tangan dia kedalam poket seluar.

"Hansol dah bagi amaran dekat kau supaya jangan bagitahu Taeyong kau nak jumpa aku...Waktu kau keluar nak jumpa aku tu tiba-tiba dunia komik membeku...Jadi jelas sangat Taeyong keluar juga waktu tu"

"Ouh..."

Jaehyun tersenyum.

"Pandai kau berlakon yang kononnya kau benci aku time tu"

Aku ketawa.

"Kau pun sama...Lawak sebenarnya kau pura-pura jadi jahat macam Taeyong"

Telinga Jaehyun jadi merah.

"Betul ke Donghyuck pilih kau?" Aku menanya.

Jaehyun mengangguk.

---------------

"Gomawo eomoni" Aku tundukkan badan aku pada eomma Donghyuck yang sedang hidangkan air pada kami.

Eomma Donghyuck senyum sebelum berjalan pergi.

Donghyuck duduk depan kami.

"Macam mana Taeyong benarkan kau keluar dari dunia komik?" Aku tanya Donghyuck.

Donghyuck senyum.

"Aku rasa dia tak perlukan aku pun...sebab dia yang cadangkan aku untuk jangan masuk semula"

Kening aku terangkat.

Donghyuck pandang Jaehyun.

"Tapi aku tak nak biarkan kau dekat dunia komik sorang-sorang jadi aku putuskan untuk tolong Jaehyun"

Jaehyun pandang aku.

"Susah untuk kau sesuka hati keluar dari dunia komik...jadi kau kena manipulasi kan Taeyong...Buat dia percaya kau pilih dia"

Aku ambil air teh yang eomma Donghyuck sediakan tadi.

"Aku dah lama buat macam tu"

Aku pandang Donghyuck.

"Selama ni bila aku suruh kau untuk pilih Taeyong...aku tak maksudkan pun...Aku cakap macam tu sebab aku tahu Taeyong boleh dengar kita...Nasiblah kau tak termakan kata-kata aku"

Donghyuck tersenyum.

----------------

Aku raup wajah aku dengan kasar.

APASAL AKU TAK BOLEH TIDUR.

Aku keluar dari bilik.

Aku masuk ke dalam lif.

Aku pergi ke tingkat G dengan harapan ada ahli lain tapi tak...

Sunyi...

Rasanya dorang semua dah nyenyak tidur.

Aku berjalan masuk semula kedalam lif.Aku tekan butang nombor 5.

Belum sempat pintu lif tertutup,seseorang tahan.

Aku yang tadinya agak mamai terus terbeliak sebab terjekut.

Pintu lif terbuka semula.

Taeyong...

Taeyong pandang aku dengan tajam.

"Kau kata tadi kau nak tidur tapi kenapa sampai 4 jam kau menghilang?"

Aku menelan air liur.

"M-mian...Aku Jumpa Donghyuck..."

Taeyong masuk kedalam lif.

"Aku dah cakap kemungkinan dia pilih Jaehyun...kenapa sesuka hati kau je jumpa dia?"

Aku tundukkan kepala.

"Dia memang pilih Jaehyun..."

Aku pandang Taeyong.

"Tapi dia orang tak ada niat untuk buat apa-apa buruk dekat aku...dorang hanya target kan kau"

Nampak sangat Taeyong makin naik darah.

"Kau naif Hayoung...Dorang tahu kalau apa-apa jadi dekat kau,aku lagi sakit...Jangan fikir dia kawan baik kau,kau boleh percaya dia"

"Mungkin betul aku tak patut percayakan kawan baik..."

Taeyong menghembus nafas.

Dia tutup pintu lif dan lif mula bergerak ke tingkat 5.

"Sebab aku tahu...kau yang kononnya mengaku kawan baik dengan Jaehyun pun pada akhirnya bunuh perempuan yang dia sayang"

Taeyong pandang aku dengan mata terbeliak.

"Jadi kalau benda sama berlaku dekat kau,jangan pelik.Kau memang patut terima karma"

Comic 4 | NCT√Where stories live. Discover now