Inspired By (Short Stories Compilation)

XGF - Spongecola ft. Chito Miranda

"Pare, may sasabihin ako sa'yo, gusto kong malaman ang reaksyon mo." wika ng barkada kong si Gabyael habang nakasakay kami ng jeep pauwi.

"Aba depende 'yon." biro ko sa kanya. "Kung nasira mo 'yong cellphone ko na hiniram mo. Mapag-uusapan natin 'yon." pagpapatuloy ko.

Bakas ko sa mukha niya ang malalim niyang iniisip. Ewan ko lang, baka natatae lang ito. "Hindi 'yon." maiksi niyang sagot.

"Ano ba 'yon pare?" sumeryoso na rin ako.

Ilang segundo bago siya sumagot. "Natatae ako. Pwede ba akong magbanyo sa inyo?" biglang banat nito.

"Susmaryosep." tama ang hinala ko. "Kaya mo 'yan Gab, malapit na tayo." sabi ko at nakaamoy ng 'di ka-nais-nais.

"Utot lang 'yon Ton, 'wag kang mag-isip ng masama." sabat niya sa iniisip ko.

Ilang bahay na lamang ang agwat pero parang ang tagal at parang bumagal pa ang pagmamaneho ni Mang Kanor sa jeep niya. Ang dating 2 minutes ay parang 15 minutes pa, parang nang-aasar eh. Kulang na lang ay maglakad kami pero parang hindi magandang ideya 'yon.

Tama na ang patalastas at pumunta na tayo sa totoong kwento pero para sa nagtatanong, umabot naman si Gab at nakapaglabas ng sama ng loob. "Ton, may surprise ako sa'yo." sabi uli nito habang naghuhugas ng kamay.

"Ano? Success?"

"Oo." sabay thumbsup at kindat. "Pero hindi 'yon ang sasabihin ko."

"Ano ba kasi 'yon?"

"Paano ko ba uumpisahan?"

"Dalian mo baka ako ang mautot dito."

"Wag kang magagalit ah?"

"Tsong, ano namang ikagagalit ko?"

"Kase, girlfriend ko na ang ex-girlfriend mo." pagbubulgar niya ng isang pasabog, ito pala ang naaamoy ko kanina na hindi ka-nais-nais.

"Sino? Si Fe? Si Anne? O si Jasmin?" ito na lang ang mga salitang lumabas sa aking bibig.

"Si Anne, pare." nabigla ako dahil wala pang dalawang buwan matapos naming magbreak ni Anne, at itinatago ko na mahal ko pa rin siya hanggang ngayon.

"Pare, awkward 'to." sabi ko. "Teka, kailan pa? Paano? Bakit?" mga tanong na nais masagutan.

"Kahapon lang, pare, hindi ko napigil ang sarili ko, ayokong nalulungkot ang babae." unti-unti nang naaabsorb ng utak ko ang amoy ng pasabog ni Gab. Nanunuot ito sa ilong at nakakahimatay.

"Sa dami ng isda sa dagat, pare, bakit siya pa'ng napili mo?" malalim kong sabi.

"Pare hindi siya isda."

"Eh mukhang isda? Hindi ba?"

"Ton, ingatan mo ang pagsasalita mo sa girlfriend ko. Hindi porque, hindi na kayo pagsasalitaan mo na siya ng ganyan." mahinahon pa niyang sabi. Aba't siya pa'ng may ganang magalit? 'Di ba dapat ako? Pero bakit hindi ako galit? Bakit nga naman ako magagalit, eh wala na kami? Pero mahal ko pa siya. Ano ba 'tong nararamdaman ko? Panghihinayang? Oo, nanghihinayang ako.

"Amoy isda?"

"Ton, tumigil ka na."

"Ikaw eh, figure of speech lang 'yong sinabi ko, pinilosopo mo ako." tama lang ito, kaibigan ko si Gab. Hindi ako dapat magpaapekto. Hindi rin ba dapat tumama 'tong kamao ko? Pero awkward 'to kapag makikita ko sila, homaygad. 

"Pare idiom ang tawag do'n." tinalo na nga ako sa ex, tinalo pa ako do'n sa idiom porque mas matalino siya sa'kin.

"Ikaw na ang matalino. Kwento mo lahat pare, paano ba 'to nangyari? Lahat ha?"