❝𝗰𝗼𝗹𝗮❞ ˡᵉᵉ ʲⁱʰᵒᵒⁿ

end

—Yena's

"Oh bat moko dinala dito?" he really made me go out of the house at exactly 10 in the evening.

Paano pa ako magagalit e yung mukha niyang nakangiti, mapapangiti rin ako. Ngena anrupok

"Kakatapos ko lang gumagawa ng lyrics e tapos sabi ni mama maglakad lakad daw ako kaya inaya nalang kita."

Sinong nanay ang magpapalakad ng kanilang anak sa ganitong oras?!

"Dali na upo ka rito sa tabi ko" he said patting the space beside him.

"Di tayo pwede uminom ng coke ngayon, baka di ka makatulog" sabay tawa.

Aahh his voice is music to my ears huhu.

"nacucurious parin ako kung bakit ka nagtransfer e parang masaya naman buhay mo dun sa sm uni" tiningnan ko siya at nagbuntong hininga.

"Wala lang gusto ko lang magtry ng bagong school haha." sinabayan naman siya ako tumawa.

ohh deba kapol goals ehe.

"Hanggang ngayon nagpapasalamat ako sa coke na binigay mo"

I raised a brow at him.

"Bat naman? e coke lang yun?" mahina niya aking binatukan.

"Yena Nakamoto, yung coke na yun ang nagpalapit satin sa isat isa"

"Wao ah ano yun? HAHAHAHA grabeeeeee" tinignan niya ako ng masama

"Haha oo na" sambit ko sabay sandal sa baga niya.

"Yen, you know im thankful i met you."

"Ohh bat ng cheesy mo" tinawanan niya ng ako.

His head turned to me as he slowly leans his face closer to mine.

"Yena mahal kita."

and boom wala na char. HAHAHHA

Leaning more closer, i can already feel his breathe.

teka anong toothpaste gamit neto ambango ehe.

As our lips met, i can myself melting.

First kiss koooo ahuahu.

Nawalan siguro ko ng ulirat, the last thing i knew, he was kising me.

He rested his forhead on mine.

"One more time?" smiling as if there's no tomorrow.