"ကေလး .. က​ေလးေလး ....ထေတ့ာ ေဒၚျမ ကုိ မနက္စာ ျပင္ခုိင္းထားတယ္ ၿပီရင္ မနက္စာ စားရေအာင္ "

တုံျပန္သံေတာင္ မၾကားရေအာင္ အိပ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္ ကုိ ေဘးထားၿပီ စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ေနတဲ့ သူေလးကို တတ္သာ အင္..... အင္..လုိက္ရရင္ေတာ့ ဒိကေလး ေသခ်ာတယ္ ေနာက္တလေလာက္ထႏုိင္မယ္မထင္ဘူး

"ကေလး ကုိယ္ႏုူိးေနတာမထေသးဘူးလား.. "

နားရြက္ဖ်ားနားေလးကို ကပ္ၿပီ ေမးေတာ့

မ်က္လံုးကမဖြင့္ေသးပဲ ကြၽန္ေတာ္ကုိ ျပန္ၿပီ

"အိပ္ျခင္းေသးတယ္... မထျခင္းေသးဘူး... "

ေစာင္က ရင္ဘက္နားထိ ျခံဳထားတာ ပခံုးစြန္႔ တဝက္ေပၚေနတာ ႏုိ႔ႏွစ္ေရာင္အသာေရေလးက ကြၽန္ေတာ္ေပးထားတဲ့ အမွတ္သားတခ်ိဳ႕ အလွဆင္ထာတာ ကုိယ္စိတ္ကုိ တဖန္ ႏုိးႂကြေအာင္လုပ္ေနတာလား ကေလးရာ..

"ကေလး တကယ္မထဘူးလား. "

"Umm... ၅မိနစ္ပဲ.. "

ကေလးသူတကုိယ္လံုးက ကြၽန္ေတာ္ရင္ခြင္နဲ႔ ဆန္က်င့္ဘက္ကုိ လွည့္ၿပီ လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ ျပတယ္

" ဟုတ္ၿပီေလ ကေလးတကယ္မထဘူးဆုိရင္... ၿပီမွ ကုိယ္အဆုိး မဆုိနဲ႔ေနာ္..."

ကေလးျခံုထားတဲ့ ေစာင္ေအာက္ကေနကြၽန္ေတာ္လက္ေတြ လ်ိႈဝင္သြားၿပီ ကေလးအရာေလးကုိ ထိလုိက္ေတာ့ ကုိယ္ေလးတခ်က္တြန္သြားတယ္...

"ဦး.. "

"အင္ ကေလးေျပာ...."

"ဘာ ..လုပ္ေနတာလဲ "

"ကေလးဘဲ မထေသးဘူးဆုိ ကေလးမထေသးရင္ ကုိယ္လဲ မထျခင္းေသးဘူး ကေလးႏုိးတဲ့အထိ ေစာင့္ေနေပးမယ္ေလ "

"အဲတာဆုိ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနၿပီ ေစာင့္...ေနေလ ဘာလုပ္ လက္ကအၿငိမ္မေနတာလဲ"

"ကုိယ္က ဒိတုိင္းမေစာင့္ျခင္းဘူး အက်ဳိး႐ွိေအာင္ အသံုးခ်ၿပိ ေစာင့္ေနေပးတာေလကြာ... ေကာင္းတယ္မလား "

"အ...ဟ...အ့...ဦး... ေတာ္ေတာ့"

မင္းေသြးပုိင္ မုိးမခ အရာေလးကူိ လက္ႏုိင္က်င့္ေနတာ ...ခ... ခင္ဗ်ာ .. ေစာင္ေအာက္ကေန ၿငိမ္မေနႏုိင္ေတာ့ပဲ လူးလြန္႔ေနၿပီ

၃၁ဘံုမွာဦးအခ်စ္တတ္ဆံုး Where stories live. Discover now