သူ႔ပါးပါးဆီကေနၿငိဳၿငင္ခံလိုက္ရေတာ့...
ႀကိဳးကေလးကမ်က္ႏွာေလးခပ္မဲ့မဲ့နဲ႔...
ကုတင္ေစာင္းမွာထိုင္ေနခဲ့တဲ့ေက်ာက္စိမ္းဆီလာၿပီးေတာ့...
"ေဖေဖ...လက္ေမာင္းေပး"
ႀကိဳးကေလးကေက်ာက္စိမ္းရဲ႕ညာဘက္လက္ေမာင္းကိုဆြဲၿပီးသူ႔ဘာသာအိပ္ခ်လိုက္တာ...
ေစြ႕ကနဲပဲ။
ထိုင္ေနလ်က္နဲ႔ေက်ာက္စိမ္းဘုတ္ကနဲလဲေတာ့တယ္။
ဟိုဘက္ကေနဦးေသွ်ာင္ကေခါင္းအံုးအေသးေလးနဲ႔လွမ္းေပါက္ၿပီးေတာ့...
သူ႔ကိုေက်ာခိုင္းထားတဲ့ႀကိဳးကေလးရဲ႕ေျခေထာက္ကိုဆြဲတယ္...။
"ႀကိဳး...ကိုယ့္ေခါင္းအံုးနဲ႔ကိုယ္အိပ္လို႔ရေနၿပီ။
မင္းခႏၶာကိုယ္ကဒီေလာက္ေတာင္အေလးခ်ိန္စီးေနတာ...
မရဘူး၊ ေက်ာက္စိမ္း...မင္းလက္ေမာင္းျပန္႐ုပ္ကြာ။
မနက္က်မင္းလက္ေမာင္းနာလိမ့္မယ္"
ၾကားေရာက္ေနတဲ့ႀကိဳးကေလးက႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ပဲေျခေထာက္ကိုျပန္႐ုန္းတာ၊
ေက်ာက္စိမ္းရဲ႕လက္ေမာင္းကိုဖက္ထားတာလဲမလြတ္ဘူး။
"ဟာ...ပါးပါး...မညစ္ပတ္နဲ႔၊
ပါးပါးလက္မို႔လား၊
ေဖေဖ့လက္ေလ၊ ေဖေဖေက်နပ္လို႔ေပးအိပ္တာေလ၊
အူပုပ္ေနတယ္...
ေနာ္...ေဖေဖအိပ္လို႔ရတယ္မို႔လား"
ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ေက်ာက္စိမ္းကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးလာေျပာတာ၊
မ်က္ဝန္းေတြကဦးေသွ်ာင့္အတိုင္းပဲ၊
လင္းလင္းလက္လက္နဲ႔...ၾကယ္ေတြလိုမ်ိဳး။
ယုန္သြားေလးေတြကအခုမွပိုပီျပင္လာတာ...
ရယ္လိုက္တိုင္းဦးေသွ်ာင့္မ်က္ႏွာေလးပါ။
"မင္း...သူနဲ႔ေလး၊ ငါးညေလာက္အိပ္လိုက္တာနဲ႔...
ေလသံေတြေျပာင္းသြားတာ၊
ဟား....ငါ့ကိုဖက္ကိုက္ဖို႔အေဖာ္ရသြားတာလား...
ဟမ္...ႀကိဳးကေလး၊
လာစမ္း...ဒီလာခဲ့"
"မလာဘူးေနာ္၊ ပါးပါးကအရမ္းဖက္တာ၊
က်ပ္တယ္"
"မင္းပဲခုနကလက္ေမာင္းေပၚအိပ္မွာဆို"
"ေဖေဖ့လက္ရၿပီေလ"
"ဟာ...မင္း...ေနာ္၊
မနက္ျဖန္က်ရင္သၾကားလံုးမေပးေတာ့ဘူး"
"ရတယ္၊ ေဖေဖ့ဆီမွာရွိတယ္"
"ေအး...လံုးဝလာမေတာင္းနဲ႔ေနာ္"
आप पढ़ रहे हैं
ေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ)
फैनफिक्शनေႏွာင္ႀကိဳး(trouble maker)(ေက်ာက္စိမ္းဦးေသွ်ာင္ရဲ႕ဒုတိယပိုင္းအဆက္ပါ) နှောင်ကြိုး(trouble maker)(ကျောက်စိမ်းဦးသျှောင်ရဲ့ဒုတိယပိုင်းအဆက်ပါ)
