Eğer 2. Bölüme geldi isen merak etmiş olmalısın. Merakını gidermek benim görevim. Neden mi? Çünkü bu benim hayatım. Hayatımı sana anlatmak istiyorum.
En başında okuduğun gibi 1994 yılında nefes almaya başladım. Almak ister miyim diye soracak olur isen eğer orası tartışılabilir.
Anne ve babam kaçarak evleniyor. Babam dolmuş şoförü ve annemin o zamanlar servisini kullanıyor ek iş olarak. Bu arada bu olay ankarada geçiyor. Annem evlenmek istediğini belirttiği zaman "Dolmuş işi yapana kız vermem!" diye tepki ile karşılaşıyor ve kaçmaya karar veriyor. Kaçıyorlar evleniyorlar önce abim geliyor dünyaya. Lâkin bir sorun var. Babam çalışmıyor ve evde bulunan eşyaları satmaya başlıyor, anneannem ve dedem maddi olarak destek oluyor. 2 sene sonra ben dünyaya geliyorum. 23 gün sonra ayrılmaya karar veriyorlar. Bir şekilde büyüyorum anneannem ve dayımın yanında istanbulda.
Ama o zaman sorunların başladığının farkında bile değildim. Küçük yaşta olmama rağmen (çocuk) çok şiddet gördüm. Sebep ne mi? Kendi kendime oyunlar oynamam, yemek yemiyor olmam, ağlamam. Fakat asıl sebep şu; annem hayatındaki adamlar ile tartışıyor..
Anne zoru ile kaç kişiye baba dediğimi ve o insanlar yüzünden kaç kere tuvalete kapatıldığımı, üzerimde sandalye ve bilimum eşyalar kırıldığının sayısını bilmiyorum. Bilmemek ile beraber hâlâ yaşıyorum.
Annem nerede mi? Şu an evli. Kendinden küçük biri ile hemde. Tabir-i caizse kendini zorla yamadı diyebiliriz. Çok kolay görünüyor değil mi bu kısım? Aslında değil, benim için...
Annem kendi evine çıkmak o kişi ile rahat rahat takılmak için bir yalan söyledi. "OĞLUM BENİ TACİZ ETTİ". Henüz 13 14 yaşlarındayım.. Ve böyle bir duruma maruz kaldım. Aile bir anda anneme karşı cephe aldı. Ama kimse benim ne durumda olduğumu fark etmedi, edemedi. Kendi kendimi iyi etmeye ve mücadale etmeye çalıştım. Şu yaşıma kadar ettim fakat artık yorgunum...
