Fearing The Unknown

Chapter 14

Niya..

Who could that person be? I know I questioned this to myself already a million time but, why is that someone blaming us? What the fuck?

Sumandal ako sa dingding. Napaisip ako sa kalagayan nila Ian. Nila Izele. Nila Nicole. Basta, sila. Siguradong-sigurado ako na takot na takot na ang mga 'yon. They must be worried too! Baka nga may nahiwalay sa amin na mag-isa lang niya. Damn!

IAN'S POINT OF VIEW

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!"

Halos magpagulong-gulong na kaming tatlo nila Sam sa kakatawa kay Edmar habang sila Nicole at Xzannie naman ay pakain-kain lang sa tabi.

Nandito lang kami sa labas ng isang napakalawak na rice mill factory na may napakataas na gate at pader sapat para maprptektahan kami laban sa mga umaatakeng mga baliw.

Oo nga pala, kila Alec ang factory na ito. Minsan kasi medyo tanga 'yun at hindi naisipan na dito nalang magtago. Kumusta kaya mga 'yun?

Patuloy sa pagtawa si Sam na halos hindi na makahinga habang nakatingin sa nakabusangot na si Edmar. Paano ba naman kasi, etong si Edmar inutusan kami na kuhanan siya ng litrato kamasa ang hubo't hubad na zombie na tinali namin sa upuan. Akala nga namin patay na dahil pinagtulungan na namin kanina, ayun pala ang putotoy niya hindi pa. Ayan tuloy, naihian ang mukha ni Edmar. Kundi ba naman tanga.

Pumunta muna ako kila Xzan at Nicole na kumakain ng mga snack. Uminom muna ako at nagpalamig. Tinitigan ko ang mga zombie na pinagtripan namin kanina at muli akong natawa nang maalala ang nangyari kay Edmar.

"Uhm by the way, could you please cover those shitty vagina-headed zombies? It's nasty." Maarteng sambit ni Xzannie. Binato ko siya ng isang pirasong sweet corn.

"OA mo."

"Wala bang CR man lang dito? Tangina ang panghi ko na." Tinaboy namin paalis si Edmar nang akma siya lalapit sa amin. Sinamaan niya kami ng tingin. "Aba mga tarantado, kailangan ko lang ng alcohol. O basta kahit anong pamunas!"

Wala pang isang segundo ay binato na ni Xzannie ang wipes kay Edmar. Mas lalo akong natawa ng napakalakas nang maalala kung anong klaseng wipes ang dala namin.

"Seryoso? Clorox? Bathroom wipes? Nananadya kayo?"

"Nah, sadyang 'yan lang talaga ang nakuha namin. Hihi." Sambit ni Nicole.

Hays, sandali nga. Hindi naman yata pwedeng dito nalang kami porket safe dito? Welp, whatever. Magpakulo nalang kami ng bigas.

THIRD PERSON'S POINT OF VIEW

Tahimik na nakaupo sila Izele, Marga, Rizel at Zach sa madilim at abandonadong kainan. Walang umiimik. Si Zach ay nakatunganga, blanko ang isip. Si Izele naman ay nag-aalala sa mga kaibigan niyang nahiwalay. Si Marga ay nag-iisip kung paano makakalabas at mahahanap ang mga kaibigan habang si Rizel ay nagdarasal.

Ilang segundo pa lamang ang nakakalipas, kinilabutan ang dalagang si Rizel nang makaramdam siya ng lamig sa paligid at kirot sa kanyang loob-looban. Tinignan niya ang mga kasama niya ngunit para bang tumigil ang orasan. Sa isang iglap, napalitan ng seryosong mukha ang kaninang nahihirapan na si Rizel.