~•~Âşk Ve Töre~•~

~•~5.Bölüm~•~

İyi Geceler Canlarım
❤❤❤
Boş durmayıp
5.Bölümü düzenleyip ve tamamlayıp size takdim ediyorum
Umarım beğenirsiniz
Sizi çok seviyorum
Keyifli okumalar
❤❤❤

☆5.Bölüm☆

~•~Yazardan~•~

Kına gününden sonra
herşey tüm hazırlıklar tamamlanmış ve Düğüne bir gün kalmıştı
Ali Yatak odasını tamamen düzmüştü
Eylülünde görmesi için Anne Babasından izin
İstedi
Annesiyle odasında son eşyaları yerleştirdiler
Zeliha: oğlum umarım Eylül kızım beğenir zevkimi
Ali: beğenir beğenir anacığım sen ne yapmazsın güzel olmayacak ellerine sağlık
Zeliha: Güzel olmuş yani ?
Ali: evet Eylülüm şanslı senin gibi kayınvalidesi olduğu için
Zeliha: oğlum birşey söyleyim mi Berdel olmasada bile ben yine Eylülü seçerdim gelinim olarak
Bilmem nasıl olacak
Ali: ooo ana sen gelinini benden evvel seçmişsin
Zeliha: neyse çok konuşma sen bakim
Gelinimi buraya getirde
Oda baksın görsün
Değişiklik istiyorsa değiştirdin
Ali: hemen gidiyorum
Zeliha Sultan
Ali fazla gecikmeden yola çıkar

~•~Eylülden~•~

Saat 12 idi
Hazırlıklar artık tamamlanmıştı
Ali aramıştı beni
Konu Bizim odamızın döşemesi ile ilgiliymiş
Yatak odamız
O yüzden beni evden alacaktı
Heyecandan evde çabuk çabuk hazırlandım
Dolabımda en güzel elbisemi seçip
Saçımıda salıp
Hazırlanmıştım
Aliyi bekliyordum
Ama bu sefer evin dışında beklemiyordum
Çünkü bana bakanlar var ve hepsi benim yüzümden Alinin gazabına uğruyordu
Bahçede bekliyordum
Bahçeye yanıma abim geldi
Yanıma oturdu
Bana gülümseyerek
Laf attı
Miran: Eylül kardeşim yarın artık yoksun bu evden kocanın evine gidiyorsun doğrusu üzülsem mi ? Sevinsemi ? Bilemedim
Duruma bakılırsa seni bu duruma ben mecbur ettim
Benim yüzümden bu durumdasın benim yüzümden berdel oldu
Abime: öyle olsa bile abi kaderimde Ali Aslanbey ile evlenmek varmış
Berdel olmasın yinede onunla evlenecektim
Bu benim Alınyazım
Babam beni öyle böyle biriyle evlendirirdi
Miran: ben izin vermezdim
Son Söz babamda değil biliyorsun Eylül ama tabi senin gönlün başka sen istersen onu karışmam eee
Eylul: ne sesi Abi
Miran: sen seviyor musun bu Ali Aslanbeyi
Eylül: bilmem
Miran: nasıl bilmem ? Nerdeyse bir aydır çıt yok senden itiraz yok
Utanıyordum abime söylemeye: Yani şey
Miran: abim utanma , sevmek utanılcak birşey değil
Eylül: şey sevmek değilde beğenmiyorum desem ayy çok utanıyorum
Abim gülüyordu
Miran: anlaşıldı
Bahçeye Ceylan geldi
Abimin yanına oturup
Ceylan: Abi kardeş ne kaynatıyorsunuz ne anlaşıldı
Miran: hiç Ceylanım Eylül ile öyle kaynaşıyorduk işte
Deme Eylül
Eylül: evet kaynaşıyorduk
Ceylana gülümsedim
Ceylan: yok ben anladım siz iki kardeş bir oldunuz beni çekiştiriyorsunuz
Ah bu kardeş dayanışması öyle mi ?
Ceylan ellerini kollarını bağlayıp omuzunu silmeyip
Küsmüştü
Miran: hayda ! Yok öyle birşey Ceylanım biz seni niye çekiştirelim? gördün değil mi Eylül ? nasılda üzerine alıyor
Ben ise sadece gülüyordum
Miran: gülmesene kız
Eylül: neyse ben gidiyorum siz başbaşa kalın
Miran: nereye ?
Eylül: Ali Aslanbey alacak
Miran: niye düğün yarın diye biliyordum ?
Eylül: öyle de bana birşey gösterecek miş
Miran: ne gösterecekmiş?
Eylül: ya şey işte konakta birşey gösterecekmiş
Miran: ney tövbe tövbe
Eylül: Abi yatak odamı
Miran: iyi vallah düğün olmadan gece orda kalsaydın tövbe tövbe
Eylül: Abi saçmalama kötü bir şey yok ayrıca o benim imam nikahlı eşim hem sen Ceylan yengem ilgilen bak hala trip atıyor
Miran: hadi neyse git bakalım Ceylanım
Taze evliler cilveleşirken
Ben evden çıktım
Aliyi beklerken Civan Abiyi ve Leyla Yengeyi gördüm vede kızları Damla
Civan Abi bana yaklaşıp sarıldı bende ona sarıldım
Civan: abisinin gülü
Eylül: abim yengem
Leyla: canım
Leyla yengeye de sarıldım
Eylül: nereye siz
Civan: nereye olacak gülüm size
Leyla: eee malum yarın bu evden telli duvaklı gelin olarak çıkıyorsun
Civan: aslında böyle bir şeye izin vermezdim de neyse olan oldu artık sen nereye böyle süslü püslü ?
Leyla: Civan nereye olacak kız imam nikahlı evli elbette kocasının evine gider değil mi?
Civan: benim hatırladığım düğün yarın resmi nikâhta
Leyla: ayy anlasana belki bir işi var Damadın Eylül ile
Dimi Eylül ?
Eylül: Leyla yengem haklı abi Ali bana birşey gösterecekmiş
Civan: neymiş o?
Leyla: ayy Civan özel işte canım biz karışmayalım
Eylül tatlım sen bakma abine
Civan: iyi git bakalım ama akşama evdeyiz ona göre
Eylül: merak etme abim çok gecikmem
Leyla : hadi Civan
Civan Abi söylene söylene eve girdi Leyla yengem
Bende kapının önünde Yine Aliyi bekliyordum
Yine gecikti herhalde