The Hacker (BxB) Completed

Fifteen

Raiden

I drive my car straight to my parents' company. After I parked my car I immediately went inside and take elevator to their office. Nang marinig ko ang pagtunog ng elevator ay agad akong lumabas nang bumukas ito. I smiled at some employees who greeted me. Kumatok ako sa pinto ng office ni Mom bago ito binuksan at pumasok.

"Anything wrong? Sit down," iminuwestra ni mama ang upuan sa harap ng table niya. Umupo ako doon bago tiningnan si mama na nagtataka.

"Mom I know what's happening right now to the company. Bakit iyon nangyari?," diretso kong tanong. Halata sa mukha ni mama ang pagkagulat. Parang hindi nito inaasahan ang itatanong ko.

"Paano mo nalaman?," she asked.

"Nabasa ko sa folder na nasa study ni Dad."

Mom sighed.

"The company is near bankruptcy."

Nagtataka ko siyang tiningnan. "Bakit? Ganoon ba kalala?," I asked.

"There was an incident happened at Village Royale. A massacre to one of the houses. Hindi namin alam kung paano nangyaring nakalusot ang ganoon sa Village. The security of the village was questioned," she answered.

"Bakit hindi ko alam?"

"We didn't want you to worry, Raiden. After what happened, the trust rating of our company dropped. Marami ang nagpull-out na buyers na bibili sana ng bahay. Some of our investors pulled out their investments dahil ayaw nilang madamay sa pagbagsak ng kompanya."

Pilit kong inaabsorb ang mga sinabi ni mama. It's a big problem that we are facing. Dito nakasalalay ang lahat ng sa amin. Hindi ko maisip kung ano ang pwedeng mangyari kung mawawala ang kompanya na 'to.

"Anong pwedeng paraan para masalba ang kompanya?"

"It's either we find new investors, bring back the trust ratings o kaya ay ibenta ang company."

Wala ako sa sarili habang nagmamaneho pauwi sa apartment ko. Hindi mawala sa isip ko ang problemang kinakaharap namin. Hindi ko alam kung ano ang pwede kong maitulong. Pilit akong nag-iisip ngunit walang pumapasok sa isip ko na pwedeng paraan.

Matamlay akong naglakad papunta sa kwarto ko. I was about to enter my passcode when I saw an envelope in front of my door. Kunot-noong pinulot ko ito at napatingin sa paligid dahil baka may nakaiwan lang o kaya ay nahulog.

Tiningnan ko ang envelope at nagulat nang mabasa ang pangalan ko.

Raiden Alonzo.

The envelope is for me. Nagtataka ko itong binuksan at tiningnan ang laman. Kinuha ko ang laman nito at nang makita kung ano ito ay bumilis ang tibok ng puso ko.

Mga litrato ito.

Mga litrato ko kasama ang isang lalaki.

It's a picture of me and Javi. My ex-boyfriend. Kuha ito noong kami pa. May magkasama kaming kumakain. Sa kwarto. Sa plaza. Sa mall. There's also a picture of us holding hands and a picture of me kissing Javi on the cheeks.

Who the fuck sent these?!

Tiningnan ko ang envelope ngunit walang address na nakalagay kung sana galing at kung kanino galing. There's no note either.

The only person I have in my mind right now is Javi. He's the only person that I can think. Ang iba sa mga litrato na nandito ay mga kuha ko o kaya ay sa kanya.

But why the fuck would he do this?

Bahagya akong napatalon sa gulat nang may tumawag sa'kin.