Missing Peace(completed)

MP~~14~~

“Ewan ko sayo Samantha, I love you ikaw lang ang importante para sa akin.” I kiss her temple.

“I love you too, maaga pa para pag usapan yun pero masaya ako at nandyan ka para sa akin.”

“I love you too.”

“Thank you sa pagunawa, thank you sa pag hihintay at sa patient.” At saka yumakap sa akin.

Samantha’s POV

 

 

 

Pakiramdam ko nabawasa ang bigat at sakit na nararamdaman ko kahit papaano nailabas ko ang sama ng loob ko.

“I’ll make you tea para gumaang ang pakiramdam mo.” Di pa nga ako u-moo umalis na agad -__-

Am I good enough for him? I don’t know… I really don’t know.

Habang kinukwento ko sa kanya yung mga pinagdaanan ko noong bata pa ako hindi ko maiwasang hindi masaktan kasi kung kelan kailangan ko si Daddy saka sya wala, minsan tinatanong ko sa sarili ko hindi ba nya talaga ako mahal? Bat ni hindi man lang sya gumawa ng paraan para magkalapit kaming dalawa? Ang dami kong gustong itanong sa kanya pero kahit isa wala pa akong naitatanong.

“Here’s your tea ang lalim na naman ng iniisip mo, wag kang mag alala mahal ka ng Daddy mo yun nga lang in his own way.” Napangiti na lang ako sa kalokohan ni Thunder maski ano ano ang alam haha.

“Ha-ha, you’re crazy.”

“Yeah, crazy over you.” Makabanat si Tatang wagas ha-ha.

>>>>>> 

2 months passed after ng sagutan namin ni Dad wala na akong narinig sa kanya, nag text lang sya para sabihing pabalik na sila sa America ulit nothing more, nothing less.

“Hi Sam!” Its Iris ang laki na ng tyan nya grabe haha binisita kasi namin sya sa bahay nila dito sa isang sikat na subdivision di na sya pwedeng mag byahe kaya kami na lang ang bumibisita sa kanya.