Çisil
Sonunda be demiştim artık çünkü az önce ki düşme olayı baya açılmıştı ama hala mutluyduk çünkü artık kendi evime yerleşecektik ve güzel bir şey yani neyse taksiye bindikten sonra evi bulduk Zöhre bin babasıyla benim babam bazen iş için gelirlerdi buraya işte o zaman bizim için tutmuşlardı ama süpriz olsun diye bize göstermemişlerdi ama gerçekten çok güzel bir apartmana benziyordu ayriyetten en işlek caddesinde oturuyorduk
Zöhre
Hala inanamıyorduk caddemiz o kadar güzeldi ki ev kötü olsada olurdu diyordum çünkü eve gireceğimizi zannetmiyorum dedim ve güldük sonra kızlar eve bakmadan alışverişimizi mi yapsak diyip koşmaya başladık markete kadar Zümra da bizimle kalıcaktı 1 hafta kadar sonra o yatılı olduğu için okuluna gidecekti ama Gine'de görüşecektik sadece yattığımız yerler farklı olucaktı sonuçta çimdikle ben evi görmek için sabırsızlanıyorduk hayal ettiğimiz çok büyük bir villa değilde tam tersine sadece bizim yaşamamız için yeterli olan sade ama eğlenceli bir evdi zaten eşyalı bir evdi ama babamla eşyaları beğenmezseniz değiştirebiliceğimizi söylemişlerdi
Zümra
Kızlarla birlikte bir markete girdik Zöhre meyvelere doğru koştu böğürtlen frambuaz çilek erik vişne yaban mersini bizim orada bu kadar çeşit yoktu çünkü fazla tarım yoktu derken çisil fazlasıyla sosyal dersini dinliyordun tarımı filan boşverde hadi gidip yemeklik bir şeyler alalım zaten saçma şeyleri Zöhre alır diyip güldük ama zöhrenin umrunda bile değildi sadece alıyordu ve benim çarpmamla bir kavanoz düştü sonra toparlamaya çalışırken bir şey daha kurdum kadın kızmış olmalıydı herhalde diyip iyi günler dedim çisil ise bizi bir daha bu markete alırlar inşallah diyip güldü ihtiyaçlarımızı aldık
Çisil
Marketten çıktıktan sonra eve gitmeye hazır gibiydik eve girdiğimizde ise Herşeyim istediğimiz gibiydi küçük sade bol çiçekli büyük balkonlu ve şık bir evdi bir anda Zümra haksızlık diye bağırdı ne yani oh siz mükemmel evde keyif çatın ben derken zöhreyle ben burası şeninde evin tamam mı diyorduk ben kızlara kahve yapmaya gittim onlarda temizlik yapıyorlardı zöhrenin elinden pek gelmese de Zümra çanını dişine takmış yerleri temizliyordu ve bizden Zöhre kim tutar seni Karadeniz kızı diye bağırıyordu bense gülüyordum ve birden inşalalh hep böyle güleriz dedim
Zöhre
Artık hep gülücez diyip ağlamaya başladık Zümra neden ağlıyorsun dediğindeyse annemizi özledik diyip sırıttık artık izmirdeyik ve bizi durdura bilecek hiç bir şey yoktu tabi temizlik haricinde ama kızlarla temizlik yapmak bile güzleri hem şarkı söyleyip gemde temizlik yapıyorduk
Bir anda yazmak istedim artık ne zaman yazacağımı söylemiysem canım isterse yazılan ayriyetten bugün iki tane bölüm yayınladığım için mutluyum
