Zöhre
Evet Zümranın da bir anda bizimle gelmesine hemen adapte olamadık çünkü hala şoktaydkk ama yine de hepimizin yüzü gülüyordu Zümra annesini arıyor ve durumu iza etmeye çalışıyordu çisil ise şarkı mırıldanıyordu galiba hayatımız boyunca değişmeyecek bir özelliğimiz vardı şarkı mırıldanmak
Zümra
Baya ani bir karar olmuştu ve şuanda taksideydim ama mutluydum kızlarla beş sorun çıkmıyçağından emindim her neyse annem o kadar doru soruyordu ki sonunda Zöhre telefonu elimden çekti ve Tuğba abla sen benim minnoş arkadaşımıza güvenmiyor musun valla ondan iyi evlat bulamazsın bu devirde seni seviyoruz görüşürüz diyip kapattı.
Çisil
Zümranın bizimle gelmesi çok güzeldi ve baya heyecan vericiydi neyse Zöhre Tuğba ablayı ikna ettikten sonra yola devem ettik taksiden indik ve bavularımızı da alıp yola koyulduk Zümra ben sizinle nasıl kalıncam ki diyip duruyordu ama daha büyük bi sorunumuz vardı Zöhre biraz daha kendinden ağır bavulu taşırsa keman çalamıycaktı çünkü büyük ihtimalle kolu çıkıçaktı zümrayla yardım ettik ve Zöhre arkadan Çisil sen dünyada ki bütün insanlara lazımsın tamam mı seni matbaayla bastıysak sosyal dersinde okutsak mı yükün en güçlü kişisi diye benle zümraysa gülüyorduk
Zümra
Ben oraya gidiyordum ama ben nerede kalıcaktın kızlar kendilerine göre beş ev tutmuşlardı ve benim okulum onlarla baya uzaktı evet hep buluşa bilecektik ama aynı yerde kalamayacaktık ayriyetten benimkisi yatılıydı neyse yanlarına giderdim bazen buluşurduk oda yeterdi bana
Zöhre
Kızlarla güle güle uçağa doğru gidiyorduk ve bir anda küçük bir çoçuk yanımıza gelip ağlamaya başladı yani o kadar çirkin olamayız diyip birbirimize sırıtıyorduk ama çoçuğun annesi etrafta yoktu yapısal bir şey yoktu onu güvenliğe götürmemiz lazımdı çisil kucağına aldı ve çoçuk 2 saniyede uyudu Zümra ise bende çisilin kollarında olsam bende uyurdum diyordu ve artık sesiz gülüyorduk her neyse çocuğu bıraktık ve uçağa yöneldik
Çisil
Çoçuğu çok sevmiştim ama bıraktık ayriyetten saçımla oynadığı için saçımı bozmuştu neyse uçakta düzeltirim dedim ve uçağa bindik ilk 10 dakikası gülüyorduk ama sonra hepimiz üzülmeye başladık çünkü 18 yılımızı annelerimizi arkadaşlarımızı hatta hayvanlarımızı bile bırakmak zorundaydık uçak kalkmıştı ama Zümra ağlamaya başlamıştı bile Zöhre bir anda ayağa kalktı ve beni göstererek şu tatlılığa bakar mısınuz kendisi dünyanın en raylı insanı olmakla yetinmeyip filelerin sultanı olarak biliniyor ya peki şu yanında ki oysa tam bir baş belası kendisi manyaktur ve eğer şanslı nişanlarsanız 5 yıl sonra onun uçağında olursunuz diyip yerime oturdu biz zümrayla gülmeye başladık ve Zöhre gülüyorduk
Zümra
Zöhrenin yapmış oldu konuşma mükemmeldi ama çıkolata rafını görene kadar çikolatalar daha mükemmeldi bir anda hepimiz ayağa kalktık tam alıcaken bir anda yere düştük ama çisil ayakta kalmıştı eee boşuna sporcu demiyoruz hahah ama biz Zöhreyle gülmekten öldük sonradan ayağa kalkmamızla çisilin üzerimize düşmesi bir oldu ve hazırlıksız yakalandığınız söyleyip güldük sonra yerimize geçtik ve hostes çikolatayı dağlatmaya başladı zöhre ise madem dağıtacaktın niye bize dağıtıcam yerinize oturun demiyorsun kadın suratımıza masum masum bakınca ben boşverin biz istemiyoruz dedi
Zöhre
Belimiz ağrımaya başlamıştı artık neyse diyip uçaktan indik ve ardından iki mal bir anda yüzümüze konfeti fırlattı ben tam ayakkabımı çıkarttıp dövecekken pardon yanlış kişi biz arkadaşımızın gelmesini kutluyoruz da dedi çisil ise madem tek kişi farketmediniz mi biz üç kişiyiz dedi ve sonunda gelmiştik ama kemiklerinin yerinde olduğunun kontrolünü yapmamız gerekiyor kızlarla bir taksite atladık daha okulların açılmasına 1 hafta vardı yani Zümranın da 1 hafta bizde kalması gerekiyordu ama önce bir şeyler almamız sağ Salim yerleştirmemiz ve kahvemizi yapıp bir oh dememiz lazımdı...
2. Bölüm yayında ben yazmaya çalışıyorum ve diğer bölüm yarın gelicek baya hızlıyım bay bay
