flowers from your heart.

── 行ってき

✎ leaving

"Hey! Herhangi biriniz Deku'yu gördünüz mü?"

"Hayır."

"En son iki haftadır okula gelmiyordu zaten değil mi?"

"Ah, evet. Neden sordun ki?"

"Hiç."

"Neyse o zaman. Görüşürüz Bakugou!"

Katsuki elleri cebinde sınıftan çıktı. Ortaokulun ön çıkış kapısına doğru yürümeye başladı.

Son ders yeni bitmişti.

Ortaokula başladıklarından beri ikisi birbirine adeta yabancılaşmıştı. Katsuki'nin Izuku'ya düşmanı gibi davrandığı faktörünü de eklersek ikisinin arasında uçurumlar vardı.

Evet, Izuku iki haftadır okula gelmiyordu. Ne kadar evine gidip nedenini sormak istese de, oraya gitmeye hakkı olmadığını düşünüyordu.

Evleri aynı mahallede olduğu için kendi evine doğru ilerlerken onun evinin önünden geçiyordu hep.

Normalde bakmıyordu oraya, ama bu sefer bahçelerine bakmıştı.

Küçüklüklerinden beri orada olan menekşelerle dolu saksı artık yoktu.

Ve bahçeye açılan kapının olduğu duvardaki "Midoriya" isminin yeri de boştu.

Nedendir bilinmez, kendini kötü hissetti.

Adımları kendilinden kıvırcık saçlı çocuğun evine yöneldi.

Daha ne yaptığını anlamamışken kendini koyu ahşap rengi kapıyı çalarken buldu.

Fakat kapıyı açan kişi tamamen yabancı biriydi.

Orta yaşlardaki saçları beyazlamaya yüz tutmuş kadın yüzündeki sorgulayıcı ifadeyle karşısındaki sarışın çocuğa bakıyordu.

"Kime bakmıştın genç adam?"

Katsuki şaşkınlığını bir kenara attı.

"Ah, burada yaşayan bir aile vardı. Midoriya ailesi. Acaba yanlış mı geldim?"

"Ah şu nazik kadın ve çocuğundan mı bahsediyorsun? Bir ay önce evi satılığa çıkarmışlardı. Ben de buraya iki hafta önce taşındım. Evin yeni sahibi benim."