BÖLÜM 2:TERKEDİLMİŞ BİNADAKİ MAHKÛM

188 3 1
                                    

Uyandığımda bir sandalyede ellerim bağlı oturuyordum. Biraz etrafımı tanımlamaya çalıştım. Sonunda nerede olduğumu anladım. Burası terk edilmiş bir binaydı.

Sandalyede oturduğum sürece hayatımı gözden geçiriyordum.  Örneğin; neden dedektif oldum,ya da bu davayı almasaydım dünya yaşanmaz olacaktı. Çok canım sıkılmıştı. Artık kendi kendime konuşyordum. Beni gören deli zannedecekti. Gerçi kimse beni göremezdi. Birden bağırmak istedim ve bağırdım. Suratsız bir adam yanıma geldi ve bana bir tokat attı.

Bir Kış MasalıWhere stories live. Discover now