အပိုင်း(၂)Unicode+Zawgyi

4.8K 194 1
                                    

အပိုင်း(၂)

(မင်းကိုအာရာအားလုံးထက်ပို၍)

လွန်ခဲ့သော ၇ နှစ်ခန့်✌️✌️✌️✌️✌️

လွန်းလွန်းလွင်နှင့်ဟိန်းသည် ရီးစားသက်တမ်းတနှစ်ပြည့်ချိန်တွင် လက်ထပ်ရန်ပူဆာခဲ့သည် သည်လို့ဘွဲ့ရပြီးချိန်တွင်လက်ထပ်ရန်စီစဥ်ကြသည်
မဂ်လာဖိတ်စာ ဟိုတယ် အစစအရာရာစီစဥ်ပြီးနေပြီးဖြစ်သည် မနက်ဖြန်နေ့သို့ရောက်သောအခါ ဟိန်းတယောက် ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျလေတော့သည် မဂ်လာခန်းမသို့ သတိုးသမီးရောက်လာခဲ့ချေ မဂ်လာပွဲတွင်လည်းဂုဏ်သရေရှိ
လူအများကြီးကြွရောက်လာသောကြောင့် ဟိန်တို့မိသားစု အရှက်ကွဲရလေးတော့သည် ဟိန်၏အမေသည်လည်းနှလုံးရောဂါအခံရှိနေသဖြင့် ထိုနေ့ရာမှာပင်လဲကျမေ့သွားခဲ့သည် ဟိန်းတယောက်ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိတော့ပေ လွန်းလွန်းလွင်၏လုပ်ရရပ်ကြောင့်လွန်းလွန်းလွင်မိဘသည်လည်းမျက်နာပျက်ခဲ့ရသည် ဟိန်းသည် သူအမေကိုကိုဆေးရုံသို့အချိန်မီပို့ခဲ့သော်လည်းမမှီခဲ့ပေ ထိုစဥ် ဟိန်း၏ဖုန်းထဲတွင်မက်ဆေ့တစောင်ဝင်လာလေသည် လွန်းလွန်းလွင်ထံမှဖြစ်လေသည်
"ဘယ်လိုခံစားရလဲ ဟိန်း နင်အခုရွှေစင်မေလိုခံစားရနေပြီးမဟုတ်လား" ဟိန်းတယောက်လန့်သွားလေသည် ရွှေစင်မေသည်လွန်းလွန်းလွင်နှင့်သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်သူသည်ဟိန်းကိုတိတ်တခိုးကြိုက်နေသည် ဟိန်းသည်သူ့ကိုမကြိုက်ပေ ကြည့်လည်းမရ‌ေပသူသည်ဟိန်းကိုအတင်လိုက်ကြိုက်‌ေန၍ဟိန်းကအမြင်ကပ်သည် ‌ေကျာင်းမှာလ ခနခနစခံရသဖြင့် ဟိန်းသူ့ကိုမုန်းနေသည် ဟိန်သည်‌ေမွး‌ေန့ပွဲကျင်းပရန်‌ေကျာင်းရှိသူငယ်ချင်းများကိုဖိတ်လိုက်သ ‌ေရွှစင်‌ေမသည်လည်းထိုဖိတ်စာကိုရခဲ့သည်ည်ဲသူသည်ဟိန်း၏မွေးနေ့ပွဲကျင့်ပသောနေ့တွင် ဟိန်းကို နာရီထည့်ထားသောboxကိုလက်ဆောင်ပေးရန်ပြင်ဆင်နေသည် မွေးနေ့ပွဲညတွင် ရွှေစင်မေသည် ဟိန်းကိုမွေးနေ့လက်ဆောင်အဖြင့်အဲ့boxကို ပေးခဲ့သည် box၏အထဲတွင်စာတစောင်ပါသည် ထိုစာက
"ဟိန်းကို မေချစ်တယ်"
ဟိန်းကဖွင့်ကြည့်သောအခါ ထိုစာကိုဖတ်ကြည့်လိုက်သည် ဟိန်းသည်ရွှေစင်မေးကို မေးလိုက်သည်
"နင်ငါ့ကိုချစ်တာလား"
"ဟုတ်"
"အာ့ဆို ဒီစာကို ငါ့သူငယ်ချင်းရှေ့မှာအကျယ်ကြီးဖတ်ပြ"
"ကျမ မလုပ်ရဲဘူးရှင်"
"ဟဟဟ .......,,"
ဟိန်းသည်အကျယ်ကြီးရယ်လိုက်သည် ရွှေစင်မေတယောက် တုန်နေခဲ့ပြီး
"နင်မဖတ်ပြလည်းငါဖတ်မယ်"
"ကဲ သူငယ်ချင်တို့ ကိုဖတ်ပြစရာရှိတယ်" လူအုပ်ကလညဟိန်န်းဘက်သို့စိတ်ဝင်စားလာကြသည်
ဟိန်းသည်မိုက်ခွက်ကိုယူပြီး
"ရွှေစင်မေကကျနော့်ကို လက်ဆောင်ပေခဲ့တယ် ဘာလဲသိချင်ကြလား"
"သိချင်ပါတယ်" လူအုပိကြီးကလည်းစိတ်ဝင်စားတဲ့အသံဖြင်ပြိုင်တူအော်ကြသည်
ရွှေစင်မေဟိန်းကိုကြိုက်တာလူအားလုံးသိသည်
"ဟိန်းကိုမေချစ်တယ်" လုအုပ်သည်ဝိုင်းရယ်လိုက်ကြသည် ရွှေစင်မေတယောက်အရှက်ကွဲကာ ငိုယိုပြီး ထိုပွဲမှထွက်လာခဲ့သည်
လူအုပ်ကြီးကလည် ရွှေစင်မေငိုသည်ကိုမြင်သောအခါ စိတ်မကောင်းဖြစ်ကြသည် ဟိန်းသူငယ်ချင်းများကလည်
"မင်းအဲ့လိုမလုပ်သင့်ပါဘူးကွား""
"ငါကစလိုက်တာပါ ပျော်ချင်လို့"
"နင်ပျော်ဖို့အတွက် ဟိုက အရှက်ကွဲပြီး မင်းစင်းစားပြီးမှလုပ်သင့်တယ်"
"အေပါ မနက်ဖြန်ငါသူ့ကို ပြန်တောင်းပန်လိုက်ပါမယ်"
"ပြီးတာပဲ"သူငယ်ချင်းများကလည်းဆက်လက်ပျော်ကြသည်
ရွှေင်မေတယောက်လွန်းလွန်းလွင်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး ပြောပြလိုက်သည် လွန်းလွန်းလွင်သည်လည်ူ ဒေါသထွက်လာပြီး သူငာ်ချင်းကိုနှစ်သိပ့်ပေးနေသည် ရွှေစင်မေလည်းဖုန်း‌ေပြာ၍လမ်းတဖက်သို့ကူးစဥ် ကားတစီးသည် ရွှေစင်မေအားဝင်တိုက်လိုက်လေသည်
"ဒုန်း ....#÷÷$×ခလွမ်း ခလွမ်း#÷+%%×."
ရွှေစင်မေတယောက်လွင့်ထွက်သွားပြီး လွင်းလွင်းလွင်နှစ်သိမ့်နေသည်ကိုမကြားနိုင်တော့ပေ
လွန်းလွန်းလွင်သည်း လန့်သွားပြီး "သူငယ်ချင်း ...သူငယ်ချင်း...ဟလို..ဟလို"
လွန်းတယောက်ငိုနေလေသည် ရွှေစင်တခုခုဖြစ်နေသည်ကိုသူသိလေသည်
ထိုညတွင် လွန်းတယောက် အိပ်မပျော်ပေ
မနက်ဖြန်ထဲတွင် ကားအက်ဆီဒင့် အကြောင်းသတင်းစာပါလာလေသည်
လွန်းတယောက်မြင်ပြီးလန့်သွားလေသည် လွန်တယောက်ဆေးရုံသိုလိုက်သွားပြီး ရွှေစင်မိဘများနှင့် တွေ့ဆုံနှစ်သိပေးသည် ရွေစင်မိဘများသည် ညကတည်းက အဲ့အကြောင်းကိုကြားလို့ဆေးရုံးသိုလာစောင့်နေသည်
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဟိန်းသည်အိပ်ပျော်နေသည် ညကအရှိန်ကြောင် အိပ်ရေးပျက်နေသည်
"ဂလင်း....ဂလင်း.....ဂလင်း....."
ဟိန်ဖုန်းလာနေသည် ဟိန်းသည်မျက်စိမဖွင့်ဘဲ ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်
"ဟလို..."
"ရွှေစင်မေဆုံးပြီး....."
ဟိန်းတယောက်မျက်လုံးပြူးသွားသည် ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်တော့သူ၏သူငယ်ချင်းထံမှဖုန်းဖြစ်သည်
"ဟုတ်လို့လာကွာ"
သူငယ်ချင်းထံမှ ဝမ်းနည်းတဲ့အသံသာကြာရသည်
"တကယ်ပါ မင်းမယုံရင်သတင်စာဖတ်ကြည်လေ"
ဟိန်းတယောက်အိမ်အောက်သို့ဆင်းလာပြီး သတင်းစားဖတ်ကြည့်သည် မျက်လုံးပြသွားသည် သူမယုံနိုင်ချေ
လွန်းလွန်းလွင်၏နာရေးသိုဟိန်းနှင်သူငယ်ချင်းတစုရောက်လာကြသည် ထိုနေရာတွင့် လွန်းလွန်းလွင် တယောက်လည်းရှိနေသည် နာရေးတွင် ဟိန်းနာမည်ကိုတယောက်ယောက်ကလှမ်းခေါ်လိုက်သဖြင့် လွန်ူလွန်းလွင်ကြည့်မိသည် သူမှတ်ထားလိုက်သည်
ထိုနေ့ကစ လွန်းတယောက်ဟိန်းရှေ့တွင် ပေါ်အောင်ဖန်တီး ဟိန်းနာချဥ်းကပ် ဟိန်းနှင့်နီးစပ်အောင်ကြိုးစားလေသညိ ဟိန်ူနှင်းသမီးရီးစားဖြစ်သောအချိန်မှလက်ထပ်သည်အထိ မဂ်လာဆောင်သည့်နေ့အထိပင်ဖြစ်သည်"÷%$×///"÷%

မင်းကိုအရာအားလုံးထက်ပို၍(စ/ဆုံး) Unicode + ZawgyiWhere stories live. Discover now