First and last

პირველი შეხება

დილის 8 საათი იყო მაღვიძარამ წრიპინი რომ დაიწყო,გიორგიც იმ წამსვე ადგა სააბაზანოში შევიდა თავი მოიწესრიგა შემდეგ ისადილა.
მანქანის გასაღები აიღო და სახლი დატოვა.

არასდროს არ ყოფილა ესეთი მოწადინებული ყოველთვის ეზარებოდა სკოლაში სიარული,მაგრამ ამჯერად ყველაფერი სხვანაირად იყო ერთადერთი მიზეზი რის გამოც არ დაეზარაა თბილი საწოლიდან ადგომაა და მოსაწყენ გაკვეთილებზე დასწრება მარიამი იყო...
თითქმის 9 იყო სკოლაში რომ შეაბიჯა. დერეფანი ნახევრად სავსე იყო და საშინელი ხმაური და ალიაქოთი სუფევდა რამაც გიორგის თავიც კი აატკია,მაგრამ თვალებით დაიწყო მარიამის ძებნა.

გავიდა ერთი გაკვეთილი,შემდეგ მეორე და მაინც, რომ ვერ მოახერხა მარიამის ნახვა გადაწყვიტა თავის კლასელი ბექასთვის ეკითხა,იცოდა რომ ბექას და (სესილი) მარის კლასელი იყო:
- ბექა შენი დის კლასელიი რომაა მარიამი ხომ არ გინახავს?-პირდაპირ კითხა გიორგიმ
- არაა, მგონი არაა სკოლაში რახდება?-ტუჩის კუთხე ჩატეხა ბექამ
- არაფერი უბრალოდ მაინტერესებდა
- მოგწონს თუ რატო კითხულობ?
- რავი,განსხვავებული გოგოა- პირდაპირ უთხრა გიორგიმ.არც უცდია დამალვა ან რა იყო დასამალი ის გოგო ხომ მთელს თუარა ნახევარზე მეტ სკოლას მოწონდა.
- ჩემი დის კლასელია.როგორც ვიცი სამოდელო სააგენტოსთან აქვს კონტრაქტი გაფორმებული და საკმაოდ ხშირად აცდენს გაკვეთილებს... კარგი წავედი ჩემი და გამოვიდააა,წარმატებები ძმაო-მხარზე ხელი დაარტყა ბექამ და გაკვირვებული გიორგი ფიქრებთან მარტო დატოვა.
ძალიან გაუკვირდა ახალი ამბავი ვერ წარმოიდგენდა თუ 16წლის გოგო მოდელი შეიძლებოდა ყოფილიყო,მაგრამ რა იყო გასაკვირი,რომ არ გცოდნოდა მისი რეალურიი ასაკი თავისუფლად მიანიჭებდი მინიმუმ 19წელს. მაღალი გრძელი ფეხებით ლამაზი სახის ნაკვთებით მოკლედ ეს გოგო გიორგისთვის სრულ იდეალურობას წარმოადგენდა...

უკვე საღამო იყო გიორგი იწვა და ლეპტოპში თავის ერთ-ერთ საყვარელ სერიალ „ორიგინალებს" უყურებდა. ტელეფონის ეკრანზე თავის ძმის ფოტო დაინახა,ეზარებოდა ლაპარაკი,მაგრამ მაინც უპასუხა:
- აბა რაშვები ბიჭო რახდება ახალი- შინაურულად მოიკითხა დათომ
- რავიცი ყველაფერ ძველებურად შენსკენ?
- ვმუშაობთ და ვაართ რა, ფული გამოგიგზავნე ხვალ დაგიჯდება ანგარიშზე
- მადლობაა დავით
- როგორ მოგწონს ახალი სკოლა გიო?
- ყველაფერი ჩვეულებრივია რა ბავშვები,მასწავლებლები, პროსტა სახეებია სხვადასხვაა-სიცილით უპასუხაა გიორგიმ
- დედამ მოგიკითხაა როდის უნდა ჩამოვიდეს საერთოდ არ მოვენატრეთო
- მომენატრა და გადაეცი თქვენთვითონაც შეგიძლიათ ჩამოსვლა თქო-კიდევ რაღაცის თქმას აპირებდა კარებზე ბრახუნი, რომ გაიგოო
- კარგი წავედი კარებზე არიან და მერე დაგირეკავ-უთხრა ძმას და ტელეფონიც გათიშა... ადგა და კარები გააღო,ვინ იქნებოდა თუარა ლაზარე მისი ბავშვობის ძმაკაციი
- რაიყო შეჩემა სახლში ჩაჯექი?-სიცილით უთხრაა ლაზარემ
- არაა ბიჭო პროსტა აზრზე არ ვარ რავქნა
- ხოდა წამო დავლიოთ ბიჭები გველოდებიან-გაეკრიჭა ლაზარე
- კაი რა მეზარება მაგრად რა, სხვა დროს იყოოს.
მართლა ძალიან ეზარებოდა ეხა მთვრალი ხალხის გარემოცვაში და ხმაურში ყოფნაა
- რა გეზარება შეჩემა დეპრესია ხო არ გაქ...მიდი მიდი მალე ჩაიცვი და გავიდეთ. გიორგიც აღარ შეწინააღმდეგებია ადგა მოემზადა და სახლიდან ერთად გავიდნენ,მანქანაში ჩაჯდნენ გიორგი ლაზარე და კიდევ მათი 2ძმაკაცი და გეზი მათი საყვარელი ლაუნჯისკენ აიღეს