Inlove with my Twin Brother

Nine: Close

So you're together, huh?

It was the message he sent me from instagram. Fuck. How did he know?

Wait. Ano bang pakialam niya?

Pumikit ako nang mariin at nagbuntong hininga bago nagreply.

I wasn't expecting him, too.

Mabilis niyang na-seen ang message ko. Mukhang hinihintay niya talaga ang reply ko huh?

Don't get too close, lil sis.

Napakunot ang noo ko? Close to Kit? Hindi ko na alam ang irereply ko kaya bumangon na ako at naghanda para pumasok. Today is my first day at school. All I heard is that it is an international school for Filipinos here in Japan. Mabuti at hindi ko na masyadong kailangang matuto ng salita nila.

I wore a pink longsleeves. I tucked it in with my high waist white shorts. I also paired it with my gucci belt to add style and white sneakers.

The day was not so much of a big deal. Normal lang. Parang walang pinagkaiba noong nasa states pa ako.

Nilakad ko lang pauwi ang bahay namin when I heard a beep. It was from a black car. Bumaba ang bintana nito and I saw a familiar face.

"Baby" Nilingon ko si Kit at bahagyang tumikhim. Hindi pa rin ako komportable dahil nagbreak na nga kami. But I still feel the butterflies in my stomach. The same old feeling when I first said my yes to be his girlfriend.

"Mauna na ako." Nagsimula na akong maglakad pero sinusundan niya ang bilis ko. He is still riding the car but the window is open.

"Please baby. Dito ka na." He almost whispered pero tama lang para marinig ko.

Nakakunot akong tumingin sa kanya at sisigawan dapat siya pero natigil ako dahil namumuo ang luha niya. "Please"

Damn. Bumilis ang tibok ng puso ko. Napabuntong hininga ako at naglakad paikot ng kotse niya. Sumakay ako sa front seat na hindi siya nililingon.

Nakita kong ngumiti siya. Hindi ko na lamang pinansin. Dineretso na lang niya ang kalsada patungo sa bahay namin.

I didn't utter any word. Neither did he. Mas awkward ata kung babasagin ko ang katahimikan namin.

Nang makarating sa bahay hindi ko alam pero hindi ako bumaba. Should I atleast thank him? I closed my eyes out of frustration. Bakit hindi ako makapag-isip nang maayos?

"Thanks" mabilis kong binuksan ang pintuan at bumaba na ng sasakyan. Naglakad na ako patungo sa gate ng natinig kong nagsara ang sasakyan niyang muli. I did not bother looking back.

Noong hawak ko na ang gate, I felt his arms around my waist. Nagulat ako kaya hindi ko alam ang gagawin ko. Naestatwa ako.

"Let's get back together." He said in a low baritone voice. I felt his breathe behind my ears that made the butterflies in my stomach crazy.

"She is just my childhood friend, baby. The girl in my condo. You misunderstood." He tightened the hug and buried his face in my neck. She was even sorry for what happened.

Napalunok ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko. How should I react? What the hell.

Narinig kong bumusina ang kotse sa likod namin kaya napatingin ako. Nagulat akong nakatingin si Daddy mula sa kotse niya.

"Wow." He just laughed and entered the garage. "Why don't you let him in, sweetie?"

Wala na akong nagawa at pinapasok siya sa loob. Kahit naman ayoko, wala na akong magagawa dahil sa sinabi ni Daddy.

Hindi ako mapakali dahil hindi ko naman alam ang sasabihin ko. Umakyat na lang muna ako sa kwarto at iniwan si Kit kasama si Daddy. They are talking about business na hindi ko naman naiintindihan.

Tumingin ako sa salamin at naghilamos. My heart is pounding so loud. Nanginginig din ang mga labi ko dahil sa kaba.

"Come on, Santiago." I let out a deep breathe and went out. Nakita ko silang nag-uusap ni Daddy sa living room kaya doon na rin ako nagtungo.

Umupo ako sa katapat na upuan ni Kit habang si Daddy ay nasa mahabang sofa.

"You really are the brightest son of Jackson." My dad chuckled and looked at me.

"My daughter really made the right choice. How lucky she is meeting you, Kit" Nasamid ako sa sarili kong laway sa narinig ko. Yeah. Old choice. We are not even together now!

"Ako po ang maswerte sa amin. Dustin is the perfect girl every man wants to marry." And again. Namuo na naman ang nga paruparo sa tiyan ko. I should be angry at him for God's sake.

I looked at Kit at nanlaki ang mata ko ng dinilaan niya ang ibaba niyang labi.

Umiwas ako ng tingin.

"Aakyat na muna ako at mag-aayos. Dito ka na mag-dinner Kit." Inilapag niya ang binabasa niya at tumingin sakin. "Entertain your boyfriend Dustin."

"He is not--" naputol ang sasabihin ko ng nagsalita si Kit.

"Don't worry, Mr. Santiago. I am really fine." He intently looked at me wearing the same grin. Kumunot ang noo ko. We had our break up. We are not together!

Umakyat na si Daddy. Sinundan ko na lang siya ng tingin paakyat. Binalik ko ang tingin sa kasama ko pero nagulat ako nang nasa tabi ko na siya. Napaatras ako nang bahagya.

"Entertain me, baby." He said grinning as he hugged me again.

Tinulak ko siya ng bahagya at kumawala sa yakap niya. Narinig ko bahagya ang tawa niya kaya tiningnan ko siya nang masama.

"God baby I missed you so much." He pulled me back again in his arms. It was a more sensational hug. "Let's get back together. You are my world, baby. You are my fucking world."

Hindi na ako nakapalag. Nanghihina na rin ang tuhod ko.

Napabitaw na lamang ako nang pumunta ang kasambahay namin sa sala para tawagin kami para sa dinner.

Naglakad na ako pa dining room. Naramdaman ko naman na sumunod si Kit.

My dad went downstairs para sumabay sa dinner namin. Halos walang imikan. Naguusap lang kami kapag may ipapaabot. Hanggang doon na lang.

Napatingin ako sa cellphone ko noong tumunog naman itong muli.

Tiningnan ko ang notification.

It was another message from Instagram.

jndrcksntg: I told you not to get too close.