Sen de mi Brütüs!

SDMB!-Saçların yumuşakmış

Bölüm Şarkısı: BVB-Lost It All
Multimedya: Lauren
------------------------
Bir kalp kaç defa kırılabilir? Birini unutmak ne kadar sürer? Birinin yokluğuna nasıl alışılır? Mutlu nasıl olunur?
Bunlar kafamda dönen milyonlarca sorunun birkaçıydı. Diğer soruların ana konusu bunlardan farksız değildi.
İnsan kısa bir sürede ne kadar değişebilir? Nasıl iğrenç bir pisliğe dönüşebilirdi ki?
Saçlarımı okşayan Lau'nun sıcak elleri rahatlamamı sağlamıyordu. Sadece uykumu getiriyordu ve ben uyumak istemiyordum. Çünkü uyuyunca beynimizde her şey daha berraklaşır, canımızı daha çok yakardı.
Lauren'in bacaklarına koyduğum başımı kaldırdım.
"Hala ağlamamakta kararlı mısın? Ciddiyim ağlarsan birazda olsa rahatlayacaksın." dedi Lau.
"Neden ağlayayım? Daha fazla acıya yer açmak için mi? Hiç sanmıyorum."
"Andrew'u arayacağım ve ona neler olduğunu soracağım."
Kaşlarımı çatarak Lau'ya baktım.
"Hayır, bunu yapmayacaksın."
"Ama neden?" diye sordu isyan edercesine.
"Çünkü onunla ilgili hiçbir şey bilmek istemiyorum."
"Ama-"
Sözünü keserek araya girdim.
"Beni biraz anla Lau."
Pes etmiş bir şekilde omuzlarını indirdi.
Elleriyle bacağını göstererek;
"Saçların yumuşakmış." dedi gülerek.
Hafifçe sırıttım ve başımı tekrar Lau'nun bacaklarına yasladım. Saçlarım arasında ellerini hissettim.
"Andrew'un bir aptal olduğunu biliyordum ve artık kanıtlamış oldum." dedi Lau.
"Hı?"
"Sırf saçlarını okşamak adına seninle çıkardım." dedi gülerek.
Ufak bir kahkaha attım.
"Ah, Lau! Bu bir teklif mi?"
Yüzüne baktığımda çapkınca göz kırptı.
"Ne zamandır bu kadar arsız oldun Lau?" diye sordum gülerek.
"Seni gördüğüm ilk andan beri bebeğim."
İkimizin kahkahası odamda yankılanıyordu. Lauren ne olursa olsun her zaman insanı neşelendirmeyi biliyordu.
-
Lauren'i uğurladıktan sonra odama çıktım ve yatağıma bağdaş kurarak oturdum. Bilgisayarımı açtım. Biraz Twitter'a girmeye ihtiyacım vardı.
Giriş yaptıktan sonra ister istemez Andy'nin ismini aradım. Anlaşılan o ki Andy eski hesabını kapatmıştı. Çünkü karşımda yanında mavi tik bulunan bir 'Andy Biersack' sayfası vardı.
Kendine Andy diyordu. Sadece o değil herkes ona Andy diyordu. Sinirlerimi bozmasına izin vermemek adına hızlıca sekmeyi kapattım. Geç kalmıştım, sinirlerim çoktan bozulmuştu.
Kendimi tutmayı bıraktım ve olabildiğince ağladım. Ağladım, küfür ettim, ölmesi için dileklerde bulundum. Ağladığım kadar onunda ağlamasını istedim. Lau haklıydı, ağlamak rahatlatıyordu ama sadece anlık bir rahatlamadan ibaretti.
-
Telefonumun rahatsız alarmının çalmasıyla gözlerimi açmam bir olmuştu. Büyük ihtimal dün ağlamaktan yorgun düşmüş ve uyuyakalmıştım. Telefonu alıp alarmı kapattım. Banyoya girdim ve ılık bir duş aldım. Banyodan çıktığımda telefonuma mesaj geldiğini gördüm. Telefonu alıp mesaja baktığımda mesajın Vic'ten geldiğini gördüm.
Vic: Yoğun kar yağışından okul iptal ;)
Keyfimi getirecek bir şeylere ihtiyacım vardı. Çok sağol Victor.
Ben: Sen bir meleksin :)
Vic: Biliyorum ;)
Ufak bir sırıtma oldu yüzümde.
Üstümü giydim ve saçlarımı kuruttum. Tüm gün odamdan çıkmayıp film izlemeyi düşünüyordum ama ilk önce yemek bulmam gerekiyordu. Mutfağa indiğimde babam ve annem kahvaltı yapıyorlardı.
"Okul tatilmiş. Uyuduğunu düşünüyordum. Dur, sana da tabak koyayım." dedi annem. Tam kalkacakken onu durdurdum.
"Gerek yok. Ben tokum, uyuyacağım. Su içmeye geldim sadece." dedim ve nir bardak su içip odama çıktım. Annem ve babam gittikten sonra abur cuburumu alırdım ben.
Odaya girdikten sonra yatağıma girdim ve yorganımı üzerime kapattım. Birkaç defa döndükten sonra en sonunda uyuyakalmıştım.
-
Yastığımın altına koyduğum telefonumun titremesiyle uyandım. Birkaç defa gerindikten sonra telefonu elime alıp kimin mesaj attığına baktım. Bilinmeyen numara yazıyordu.
X:Gelecek hafta geri dönüyorum ×_×  -Tyler
Tyler gelecek hafta geri dönüyordu!
-----------------

Merhaba ^^ Yeni bölümü yetiştirdim benden mutlusu yok şu an :D Yazım yanlışları olabilir ve bölüm kısa biliyorum ama elimden geleni yapıyorum. Umarım begenmissinizdir.