Imperfect Love(COMPLETE)

Chapter 7

"Why not?with bryan"

what the hill!

" kaya kung mag-isa sir"

I said with a full of smile hanggang tenga ko. for the first time i saw sir kent smiling my god mapicturan nga ipapa-tarpuline ko.

"You're going to panglao buhol tonight for the simenar kasama si bryan."

Sino ba naman ako para kontrahin si sir big boss yan. t'saka hinde yan aattend ng simenar magunaw man ang universe.

"Yes po sir"

Tumingin ako kay bryan his looking at me yumuko naman ako. my gosh aatakihin ako sa lakas ng tibok ng puso ko.

Around 6pm ng dumating kami sa airport im wearing all black check in muna kame t'saka dumeritso sa departure area.

"You want?"

Offer ko sa kanya its M&MS chocolate kumakain ako nito if im not in my mood feeling ko nawawala laht ng problima ko.

"Are you still mad at me?"

I stop eating at tumingin sa kanya nakatingin lang ito sa malayo.

"No"

Matipid kung sagot sa totoo lang galit palit ako sa kanya tuwing na alala ko ang nangyari. Pero hinde ko kayang ilabas wala akong lakas loob isumbat sa kanya lahat.

"Nandito ang daddy ko mukhang kukunin na nya ako"

I said while eating

"Oh really my dad too"

Tumingin ulit ako sa kanya naglalaro ito sa cellphone nya. Honestly his bossy, strict at malakas ang appeal.

"I think our parents meet yesterday they are planning again"

Napaayos ako ng upo.

"What if itu.."

"I don't know lyn i think this the right time..lets go"

Nabato ako sa kinauupuan ko habang nakatingin sa kanya palakad palayo sa akin. i took a long breath at tumayo sumunod sa kanya.

Magkatabi ang upuan namin sa eroplano. Pag-upo agad kung binaling ang tingin ko sa labas we are going to take off. 30 minutes lang mula dito hanggang buhol.

Around 12noon kami dumating ni bryan kung saan gaganapin ang simenar. 12:30 mag uumpisa na.

"Water"

Offer nya sa akin kinuha ko naman ito umupo sya sa tabi ko.Habang naka airphone for sure uupo lang sya pero hinde makikinig. Will hinde naman ako interisado sa simenar nato boss ko nga walang pakialam ako pa. gusto lang nya na miron representative ang kompanya nya kaya ito kami.. taga salo ng trabaho nya.

Nasa kaligitnaan ako ng pakikinig ni kahit isang salita wala pumsok sa utak ko even sa note ko wala akong nasulat.Wala na akong pakialam kung magalit sa akin si sir atleast nakarating kaming buhay dito.Itong kasama ko naman parang may kitikiti sa balat hinde mapakali.

"let's go"

Agad nya akong hinala palabas ng convention hall. Hawak hawak nya ang kamay ko  hanggang sa maka labas kami. agad kung naramdaman ang munting paru paru sa loob ng tyan ko.

Napanganga ako sa subrang ganda makikita mo ang buong karagatan even the chocolate hills.

"Wow"

"You like it?"

Tumungo tungo ako pinikit ko ang mata ko at dinama ang malamig na hangin.It was very refreshing.

"I been there 5times"

Humarap ako sa kanya his sitting on the stairs tapos sa itaas may mga kubo very beautiful.

Umupo ako sa tabi nya they have a lot of couple naglalakad nakaka inggit.

"Sa totoo lang bryan galit ako sayo.. pero hinde ko kayang ilabs iyon. pakiramdan ko wala akong karapatan magalit."

Maybe this is the right time na ilabs lahat para mabawasan naman ang nararamdaman ko.

"When i think day by day nasasaktan ako"

For the 51times tumulo ang luha ko

"Minahal kita ng subra at nong malaman kung ikakasal ako sayo i felt that i was a very lucky woman.. Pero hinde ko naiisip na may masasaktan and it was you . "

Hinawakan nya ang pisngi ko at pinahid ang luha ko gamit ang kamay nya. Mahal na mahal kita bryan.

"Im sorry"

Niyakap nya ako upang maging dahilan para humagulgul ako.Im crying in the front of the man,that i was dreaming to be a part of my lifetime story.Pero hanggang tingin  lang ito kasi hinde pwideng maging kami.

"Ano man ang maging desesyon ng mga magulang natin lets grant it para sa kanila.Let's show him na kaya natin maging mabuting mag kaibigan"

Maybe his right i need to show them na kaya kung mabuhay na walang bryan sa buhay ko. kaya kung gawing kaibigan si bryan.

I think it's time to heal the sadness, the pain, inside my heart.

"Friends?"

Inabot ko ang kamay nya

"Sure"

Ngumti lang ito niyakap nya i felt na parang hinalikan nya ako sa buhok. Kung ito ang paraan para maka move on please tadhana be good to me.

6pm ang flight namin pabalik ng manila ni isang salita wala akong nakuha sa simenar kanina dahil sa hilaan portion namin ng personal assistant nya but im happy dahil okay na kami.Gusto sana nya akong ihatid sa bahay pero hinde ako pumayag dahil dumating si kuya driver sa airport dala ang kotse ko.His my dad personal driver sabi nya nasa bahay sya i think okay na si daddy.

End of chapter 7