Surrender (Xavier Series #1)

Chapter 4

Chapter 4

Kabado ako nang pumasok ako kinabukasan, nahihiya akong makita si Gab kahit na buong gabi naman kaming magkatext. First time kong magpuyat dahil may katxt akong lalaki, I don’t even wear my eyeglasses again, Since, sinabi nyang mas bagay sa akin ang wala.

“Magkatext kayo magdamag?” eksaheradang tanung ni Rhea sa akin.

Tumungo-tungo ako at agad na pinamulahan nang mukha. I heard Rona and Roxan giggled.

“Oh, tapos? Kayo na?” tanung ni Roxan, Agad akong umiling-iling.

“No!” Ani ko. “My kuya’s will freak out.” Sabi ko sa kanila.

Nahuli ko ang pagrolyo nang mata ni Rona sa akin.

“Ano ba yan! Akala naman kayo na!”

“Eh, umamin naman ba?” ani ni Rhea sakin. Tinignan ko sya.

“Wala naman kaming napagusapang ganun, Rhe.”

“Eh, anung pinausapan nyo?”

Suminghap ako. “Kung anu-anu lang, tungkol sa family tapos sa school ganun, pero Uhm, walang tungkol samin. Wala din naman syang inaamin o sinasabi. I don’t know.” Nagkibit-balikat ako.

Nang akbayan ako ni Rona ay agad ko syang tinignan. “Well, atleast my progress diba? Aren’t you happy?” tanung nya.

Ngumiti ako. Syempre masaya ako! Si Gabriel Allan Henderson ay pantasya ko na nung elementary palang ako, Well. We go from the same school since elementary kami. Kilala sya sa school naming dahil sa gwapo nyang mukha and his famous gray piercing eyes. Ang gwapo nya at mismong ako at napatunganga nung una ko syang makita. Well, he’s a foreigner by the way.

Hindi nya ako pinapansin noon, Well. Hanggang tingin lang din naman kasi ako. Hindi naman ako ‘yung tipo na katulad nang mga fan girls nya na halos mabaliw na masulyapan nya lang nang kaunte, Ngumuso ako. Pinapansin na nya ako ngayon, Sobrang saya ko!

“Andyan na sila.” Bulong akin ni Roxan.

Inangat ko ang tingin ko kasabay nang saktong pasok nya sa pintuan kasama ang kanyang bestfriend na si Ivan. Nagtagpo agad ang mata naming dalawa. Ang buong akala ko ay iiwas sya nang tingin sa akin pero nagulat ako nung makita ko ang pagangat nang gilid nang kanyang labi.

Umusok ang pisnge ko at nalaglag ang tingin sa lapag.

“Oh my God! What was that? Tama ba ung nakita ko? He smiled at you?” tanung ni Rona sakin. Hindi ako sumagot, Lumunok ako nang maramdaman ang pagragasa nang aking puso.

I don’t know if this is Love. But, I’m so sure that is too much for just a puppy love. Hindi tatagal ang nararamdaman ko sa kanya kung ganun lang.

Ilang sandali pa ay nakita ko na din ang pagpasok nang aming Teacher, Panay ang sulat ko sakin notebook nang lahat nang idinidikta nya pero naglalakbay ang mata ko sa unahan kung saan nakaupo si Gab. He’s serious. Umismid ako. He’s always like that, seryoso sya sa pagaaral at talagang ang gwapo nya tignan kapag nakakunot ang noo at kagat-kagat ang dulo nang kanyang lapis habang nakikinig.

Tumibok ang puso ko. Wah! I’m sixteen! But, I think I’m inlove!