ထမင္းစားပြဲကို ေမွာက္ခ်ပစ္လိုက္တဲ့ ေရွာင္းက်န္႔။
ဝမ္ရိေပၚကလည္း ေအးေအးေဆးေဆးပင္။
" ေနာက္တစ္ဝိုင္း ထပ္ျပင္ေပးလိုက္ "
သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ထမင္းဝိုင္းကို ေမွာက္ခ်လိုက္
ျပန္ျပင္လိုက္ အၿပီးမွာေတာ့ အေျခအေနကို ရိပ္မိၿပီး
ေရွာင္းက်န္႔ လက္ေလ်ွာ႔လိုက္ရသည္။
ထမင္းဝိုင္းအသစ္ ျပင္ၿပီးတဲ့အျပင္
စားဖိုမႈးက ထမင္းဟင္း အသစ္ေတြထပ္ခ်က္ဖို႔
ျပင္ေနၿပီ။
ေရွ႕ကေနခပ္တည္တည္ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ဝမ္ရိေပၚကို လံုးဝျပန္မၾကည့္ဘဲ ဇြန္းကိုေကာက္ကိုင္ၿပီး
စစားလိုက္သည္။
ဘဝမွာ စားခဲ့သမ်ွထမင္းေတြထဲမွာ
ဒီတစ္ခါ ထမင္းလုတ္ေတြက မ်ိဳခ်ဖို႔
ဘာလို႔ဒီေလာက္ခက္ေနလဲမသိ။
အတင္းမ်ိဳခ်ေနရင္း မ်က္ရည္က အလိုက္မသိစြာ
တလိမ့္လိမ့္က်လာေသးသည္။
ေသခ်ာၾကည့္ရင္ေတာ့
ေရွ႕မွာ ထမင္းကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းစားေနတဲ့
ဝမ္ရိေပၚကလည္း မ်က္နွာမေကာင္း။
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
" အစ္ကိုေလး....အစ္ကိုေလး.."
" ဟင္....အင္.......အင္း...."
ပုခံုးကို လာတို႔တဲ့ bodyguard ေၾကာင့္
စာၾကည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာမွာ
ထိုင္လ်က္ႀကီး ငိုက္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔...
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေရွ႕ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
စားပြဲမွာ laptop တစ္လံုးနဲ႔
အလုပ္လုပ္ေနဆဲ ဝမ္ရိေပၚ။
ဒီပံုစံနဲ႔ ဝဋ္ခံၿပီးထိုင္ေနရတာ
၂ နာရီ နီးပါး ရွိေနၿပီ။
" ကဲ အလုပ္ၿပီးၿပီ...လာ.."
အိပ္ငိုက္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န္႔
ရုတ္တရက္ေတာ့ ဝမ္းသာသြားမိသည္။
ေတာ္ေသးတယ္။ အိပ္ရေတာ့မယ္။
ဒါေပမယ့္...
ပိုဆိုးတာက ခုမွစမွာ သူမသိရွာဘူး..။
----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- ----- -----
