"ဟာ...စိမ်း နင်ကိုတွေ့တာနဲ့အတော်ပဲ"
"ဝေနွယ်ထွန်း..နင်ဒီကိုဘာလာလုပ်တာတုန်း"
"အဆောင်ပိုင်ရှင်နဲ့လာတွေတာဟ ..နင်မှာကားပါတာဘဲ
ငါကိုကူညီပါဥိး""အင်း..ပြောလေနွယ်"
"ငါမိန်းမဆေးရုံတင်ထားရလို့...အဲ့တာလိုက်ပို့
အမြန်လိုက်ပို့ပေးပါ ရွက်နု.""ဟာ ..ထက်ကဘာဖြစ်ပြန်တုန်း"
"ငါ့မိန်းမလေ...ကားအက်ဆီးဒန့်ဖြစ်လို့ဆေးရုံတင်ထားတာ
နစ်ရက်ရှိပြီ ဒီနေဆင်းရမယ်ဆိုလို့ နင်ကားပါတာနဲ့အတော်ဘဲပြောတာ""အင်..တက်လေသွားကြတာပေါ့နွယ်"
ဆေးရုံရောက်တော့အာအင်းဖျော့တော့စွာခုတင်ပေါ်မှာလဲနေသောထက်ထက်အောင်ကသူတို့နစ်ဦးကိုကြည့်ပြီးအပြုံဖြင့်နှုတ်ဆက်ရင်း...
"စိမ်း ဘယ်တုန်းကပြန်ရောက်တာတုန်း
ငါသူငယ်ချင်းပိုတောင်လှလာတယ်ကြည့်စမ်း..""သိပ်မကြာသေးဘူးထက်ထက်ရ..နင်ဒီနေ့ဆေးရုံဆင်းမယ်
ဆိုလို့နွယ်နဲ့တွေ့ပြီး တစ်ခါတည်းလိုက်လာလိုက်တာ""အင်း..အချေမ ..ဒါနဲ့နွယ်ကော"
"သူ ဆရာဝန်ဆီ ဆင်းစာ သွားယူနေတာ ထက်ထက်
ငါ နင်ကို တွဲပြီး ကားပေါ်တင်ပေးမယ်..လာ""အင်း..ကျေးဇူးပါဟာ"
"ထလို့ရလား နွယ်"
ွထက်ထက်အောင်ကျောကိုဖေးမပြီးခုတင်အောက်သို့ဖြေးငြင်းစွာဆင်းခိုင်းသည်။ခုတင်းအောက်ရောက်တော့ သူခါးကိုကိုင်ရင်ထိန်းပေးပြီးဖိနပ်စီးခိုင်းသည်။ခြေထောက်ကဒဏ်ရာကြောင့်လမ်းကောင်းကောင်းမလျှောက်နိုင်သော ထက်ထက်အောင်ကို သူမတွဲထူပေးရင်း ကားရှိရာဆီလျှောက်သည်။
***"ဒေါက်တာက တစ်နေ့တစ်နေ့ ပြက္ခဒိန်ပဲကြည့်ကြည့်ပြိး ပြုံး
ပြုံးနေတယ်မဟုတ်မှလွဲရောဒေါက်တာချစ်ရသူပြန်လာမှာ
မလို့လား တစ်ခုခုပဲနော်.."
နာစ့်စမလေးနစ်ယောက်က လူနာတစ်ယောက်အခန်းပြင်ပြန်အထွက်မှာသုန်ကိုစသည်။
![](https://img.wattpad.com/cover/190579367-288-k888565.jpg)
YOU ARE READING
In Heartbeat
Non-Fiction"ကလေးအချစ်တွေကို နားလည်လာတဲ့တစ်နေ့ အနားမှာရှိပေးနိုင်မလား..." "မနက်ဖြန်ဆိုတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကိုရောက်ပို့အတွက် မ မှာညဉ့် တာရှည်လွန်းတယ်ကွယ်..."
part15[Unicord]
Start from the beginning