"ပါတယ်မမမိ ကားပေါ်မှာ ရတုလည်းပါတယ်"
"ဒါဆို မိ ကားထားခဲ့လိုက်မယ်.. လာအမြန်သွားကြမယ်
ပို့မယ့်ပို့ ကတို့အထိရောက်အောင်ပို့ပေးမယ်""ဟာ..မိနော်.."
သုံးဦးသားကားဆီအမြန်လျောက်ပြီး ကားရှေ့ခန်းကိုသူ
တို့နှစ်ယောက် တက်တာမြင်တော့"မိသူသူ့ ... နင်ကနောက်ခန်းကိုလာလေ အဲ့မှာ
ဘာလုပ်နေတာတုန်း ရတုကမောင်းမှာမှတ်လား"
ရတုတစ်ယောက်ကားစက်နိုးရင်ယွန်း ကိုကြောင်ကြည့်နေရှာသည်။"ကလေးကိုပေါင်ပေါ်မှာထိုင်ခိုင်းမလို့ မိရာ
လာ ကလေး""မ နာနေမှာပေါ့"
"လာ ဆို.."
"အင်း..အင်း"
ကလေးလက်ကိုဆွဲကာ သူမအရင်ခုံပေါ်မှာထိုင်စေပြီး ပြိးမှ
သူ့ပေါင်ပေါ်ကလေးကိုထိုင်စေသည်။နောက်မှကလေးခါးကို
ဖွဖွလေးဖက်ထားလိုက်သည်။သူ့ကလေးကလည်း သူမလက်လေးကို တင်တင်းဖက်ထားလို့။လွမ်းနေခဲ့တာကြာပြီမှတ်လား...
ဒါကိုမီမိတို့နှစ်ယောက်ကလည်း(စောင်fanနှစ်ကောင်😒)
မေတ္တာတွေပို့လို့....."အမယ်လေး...တကတည်းလူမြင်မကောင်းဖြစ်နေလိုက်ကြတာအမြန်သာမောင်းရတုရေ ဒိနှစ်ကောင်ကို ဂရုစိုက်မနေနဲ့တော့"
ရတုလည်း ကားဂီယာကိုထိုး စက်နိုးကာ ကားလမ်းမတစ်လျှောက်မောင်းထွက်သည်။တော်တော်လေးမောင်းပြိးကြာမှ သူတို့ကားနောက်ကနေ ကားတစ်စီးအမှီလိုက်လာတာတွေ့လိုက်ရသည်။
"ဟာ"
ရှေ့တည့်တည့်မှာလာပိတ်ရပ်သည့်ယွန်း အိမ်မှာ မာမီက
ကြောင့်ကားပေါ်ပါသည့်လူအားလုံးကြက်သေသေကုန်ကြသည်။ဖြုန်းခနဲ့ကာကိုရှေ့မှပိတ်ရပ်ပြီး ကားပေါ်မှ အလျင်
အမြန်ဆင်းလာသည့်ယွန်း မာမီနဲ့စိုမိုးတို့ကြောင့်ကြောက်လန့်စိတ်နဲ့ သုန်အသားတို့ တစ်ဆက်ဆက်တုန်နေပြီဖြစ်သည်။
အားမငယ်ရန်သူမလက်ဖဝါးအစုံကို ကလေးကခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီး....
![](https://img.wattpad.com/cover/190579367-288-k888565.jpg)
YOU ARE READING
In Heartbeat
Non-Fiction"ကလေးအချစ်တွေကို နားလည်လာတဲ့တစ်နေ့ အနားမှာရှိပေးနိုင်မလား..." "မနက်ဖြန်ဆိုတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကိုရောက်ပို့အတွက် မ မှာညဉ့် တာရှည်လွန်းတယ်ကွယ်..."
part12[Unicord]
Start from the beginning