Boynuzlu Melek [BoyxBoy]

xxv

|Atlas|

Geçmek için hamle yapacağım esnada önümde duran beden ile diğer yöne çekildim, ancak bana engel olmaya kararlı görünüyordu. Tekrar önüme geçince bıkkınlıkla oflayarak yerimde durdum.

"Buyur başkan."

Sırıtışı genişlerken yanıma geçerek kolunu omzuma attı. Beni kendine çekerek sürüklerken kokusu burnuma doluyor, sıcaklığı sol yanımı sarıyordu.

"Selamı sabahı kestin iyice. Kaçıyor musun lan sen benden?"

Ellerimle omzumdaki kolunu itip "Sen kimsin amına koyayım?" dediğimde kıkırdıyordu.

"Gel takılalım biraz."

Beklentiyle yüzüme bakmaya başladığında bacağımı sallıyor, kaçmak için bulacağım bahaneleri arıyordum etrafta.

"Yok aga. İşlerim var."

Yanından geçip gideceğimden esnada kolumdan yakalayarak durdurdu bedenimi. Bu sefer emir veren bir ciddiyet hakimdi konuşmasına. Burnuma güzel kokular gelmiyordu.

"Takılalım dedim."

Diklenerek üzerine ilerlerken beni emir verebileceği diğer arkadaşlarıyla karıştırıyor olması sinirlerimi bozuyordu. Etrafındaki herkesi kontrol etmeye alışkın olduğundan benim iplerimin de elinde olduğunu sanıyor olmalıydı. Hiçbir zaman bir köle olmamıştım.

"Ben de işlerim var dedim."

Cebinden telefonunu çıkarıp üzerime doğru salladı.

"Bütün işlerin beklesin. Görmek isteyeceğin görüntüler var elimde."

Etrafa bakınırken kaçışım olmadığını hissedebiliyordum. Zevkten dört köşe olmuş tavırları hiç hayra alamet değildi. Alelacele sorduğum ilgisiz sorunun aksine elindekileri merak etmiyor da değildim.

"Ne varmış elinde?"

Eski sevecen haline geri dönerek kolunu tekrar omzuma attı. Büyüklük taslamak için yaptığı bu harekete ne kadar sinir olduğumu bile bile yapıyordu, adım kadar emindim.

"Gel benimle."

Her an aksini yapabilirmişim gibi kollarıyla bedenimi sürüklemeye de devam ediyordu. Sıcaktan bütün öğrencilerin kendini attığı kalabalık bahçeye ulaştığımızda her zaman oturduğum banka kuruldu. Yanında dikilmeye devam ettiğimi görünce daha da keyiflenmişti.

"Adam yemiyoruz."

Gözlerimi devirerek yanına oturdum. Ağzındaki baklayı bir an önce çıkarmasını istiyordum.

"Sadede gelsek."

Dudak büzerken yüzüne yalancı bir üzüntü yerleştirdi. Acelesiz tavrı ile merak seviyem gittikçe artarken elindekilerin önemli olduğunu düşünmeye başlıyordum. Uzata uzata keyif yaptığı olay her ne ise hoşuma gitmeyeceği kesindi.

"Yerinde olsam fazla ısrarcı olmazdım. Gördükten sonra hevesin kursağında kalabilir."

Yüzüne doğru oflarken "Orasına ben karar vereyim." diye homurdandım.

Omuz silktikten sonra ekran kilidini açtı. Galeride oluşturduğu özel klasöre girerken heyecanla alt dudağını yalayarak telefonu göğsüne yasladı. Bu heyecanlı halleriyle küçük çocuklara benziyor, buna karşın beyninde dönen şeytani planlar çocuk olmaktan çok uzak olduğunu ortaya seriyordu.