Imperfect Love(COMPLETE)

chapter 3

"what?"

"relax sir i just want to inform you may meeting ka with mr.bernardo 10am"

sagot ko dito narinig kung napamura ito sa kabilang linya at binaba ang telepono my god so bastos. pansin ko lang this past few days. parang wala sa sarili si sir.

around 11am nakita kung lumabas ng elevator si sir ang gulo gulo ng buhok pati nicktie nya paputa ng europe.

"cancled all my meeting today"

"but sir mr.bernardo waiting on y.."

"bingi kaba? wala akong pakialam kahit maghintay pa sya ng limang araw don!"

natahimik ako, galit ata si sir baka may dalaw.

"COME TO MY OFFICE RIGHT NOW!"

nabitawan ko ang hawak kung folder dahil sa lakas ng sigaw ni sir his talking on his phone again. may bago paba don?araw-araw galit si sir, araw-araw sinisigawan ang mga empleyado nya. araw-araw sinasapian.

after kung mag retouch bumalik ako sa table ko. kinuha ko ang files na binigay sa akin ni mr.castro kanina i forgot to give him earlier ikaw ba naman salubungin ng mukhang nakakamatay hinde ka matatakot.

hinde na ako kumatok dahil  naka bukas naman ang pintuan ng office nya. his talking to the man nakatalikod ito sa kanya.

"kaylangan kaba don?"

sabi nito sa lalaki hinay-hinay akong lumapit sa kanila. iwan ko kung bakit kinakabahan ako this time. parang gusto ko tuloy umatras.

"excuse me sir"

nanginginig kung sambit  i don't know why my heartbeat faster very very faster.

"gusto ko lang ibigay it.."

hinde ko natapos ang sasabihin ko when i saw the man in front on me. pakiramdam ko huminto ang mundo ko. pakiramdam ko bumalik lahat ang sakit na nararamdam ko noon. naramdam kung naguumpisa ng uminit ang gilid ng mata ko.

"yes nativedad?"

dali dali kung pinatong ang folder sa ibabaw ng mesa ni sir.

"excuse me sir"

tumakbo ako palabas ng office patungo sa elevator pinindot ko ito papuntang parking lot. ok na ako e nakalimutan kuna lahat. nakalimutan kuna ang sakit na binigay nya sa akin. bakit sa lahat lahat ng lugar dito pa?. bakit sa dami dami ng pagkakataon ngayon pa na kung kaylan ok na ako.
pumasok ako ng sasakyan ko at tulyan ng bumuhos ang luhang kanina ko pa pinipigilan.

"hello celine  "

i said on the other line

"are you crying?"

tanong nito this time tumulo na naman ang luha ko. celine know my action kahit sa tawag pa ito. she know everything about me.

"nakita mo sya?common karren diba ok kana? you already move.on babatukan talaga kita!"

for sure kapag nasaharapan ako nito kanina pa ako binatukan nito.

"face him karren, pretend that you are fine na hinde ka apiktado sa kanya. "

celine is right, i am miss pretending linya ko ata yan, its part of my inner life, honestly pagdating kay bryan mahina ako, kunting kembot nya lang bibigay na agad ako i  can do it kaya ko ito.

"are you alright?"

this the first time na tinanong ako ni sir i noode as my answer

"sumakit lang ang tyan ko sir"