🌞❤ერთი გაშტერებული, მეორე გამოშტერებული❤

Start from the beginning
                                    

  ***
  -ნაილ ეს მოგწონს.

  -ბებიაჩემის პიჟამას გავს.

  -ეს?

  -მაგას არაუშავს ბაბუაჩემი ჩაიცვავს საღორეში-თვალებს ვატრიალებ და ძებნას გადვაგრძობ.

  -ამისთანა პრიკაზა მეც კი არ ვარ.

  -საშინელი კოლექცია თუა მე რავქნა.

  -შენი ბრენდი შექმენი-თვალები ავატრიალე.

   -ზურგში არ გადაგივარდეს მაგ თვალები.

  -ჰაჰ ნუ დარდობ, იცი რა შენ არაფერს არჩევ და წავალ მე მაინც ავარჩევ.

  -მეც მოვდივარ მე უნდა აგირჩიო.

  -ჰაჰ კი აბა ზუსტად.

  -ვნახოთ.

***
-აი ეს, ესეც, ამასაც არაუშავს.

  -ნაილ მაღაზიას კი არ ვძარცვავთ რა  ამბავია ეს.

  -წადი მოისინჯე.

  -ოხმე რა-თვალები ავატრიალე და გასახდელში შევედი, პირველი ზაფხულის გრილი კაბა ავიღე, თეთრი წითელი კოპლებით, უკან კიდევ თასმებიანი შესაკრავით. ბევრი ვეწვალე მაგრამ ვერაფრით შევიკარი.

  -ცოლუკ ამდენი ხანი რას აკეთებ?!-ნაილმა თავი შემოყო.

  -ვერ შევიკარი-ამოვიდუდღუნე.

  -მოდი დაგეხმარები-ნაილი უკნიდან დამიდგა და ნელა აიღო თასმები ხელში, თითქოს სპეციალურად წელავდა დროს. მე კიდე ძაან ჩამომცხა. ბაბთა შემიკრა და კისერში მაკოცა. კიდევ იგივე დენი სხეულში ნერვებს მიშლის.

  -გიხდება.

  -მე ვუხდები-მართლა ძაან მომიხდა, რაღაცნაირად საყვარელი კაბა იყო და მე კიდე უფრო მიხდებოდა.

  -ნარცისო.

  -ჩემს თავს ვაფასებ. გადი უნდა გამოვიცვალო.

  -არა იყოს ვიქნები.

  -ნაილ გადი, მომინდომა აქ დგომა.

  -არ გავალ.

  -ნაილ ნერვებს ნუ მიიშლი-მივაწექი მარა მაინც ვერ გავიყვანე.

🤣ღმერთო გადმოგვხედე🙏Where stories live. Discover now