ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

54

{η αντανάκλαση της αγάπης}

Πετώντας το χαρτί με απάθεια επάνω απο το παγωμένο της σώμα,έκανε μια μικρή στροφή μέσα από το αρχοντικό παρατηρώντας καθετί γύρω του.

<< Θυμάσαι; Όταν με έφερες σαν το σκυλί μέσα από το σπίτι σου; το θυμάσαι; Φαντάζομαι ότι τότε δεν μπορούσες να γνωρίζεις το πόσο αγαπούσα την κόρη σου,όχι! Διότι εάν το γνώριζες,δεν επρόκειτο να με έβαζες στο σπίτι σου ,εσύ το μοναδικό πράγμα που ήθελες ήταν να μοιάζεις με τους υπόλοιπους Βρετανούς,να έχεις αγοράσει σάρκα και να μπορουσες να νιώθεις βασίλισσα όταν ολες τις δουλειές και τις αγγαρείες θα τις έκανε ο δούλος σου.

Τα μάτια της γυναίκας έπεσαν ταραγμένα στο έδαφος,εκεί όπου είχε πέσει τώρα το χαρτί με την υπογραφή.
<< Γιατί είσαι εδώ; Γιατί υπάρχεις ακόμα στην ζωή μας;
<< Μην σε αγχωνει η παρουσία μου, σκοπεύω να φύγω,θα το κάνω όμως έχοντας πρώτα πάρει ότι μου ανήκει.
<< Όχι! Δεν πρόκειται να σε αφήσω να πάρεις την...
<< Την; Την ποια; Την γυναίκα μου; Ή μήπως το παιδί μου; Διότι εάν δεν το θυμάσαι θα στο θυμίσω εγώ!! Η κόρη σου είναι η δική μου γυναίκα ,και όχι του άθλιου άντρα που μαζεψες από τον ψεύτικο κόσμο του πλούτου!!

<< Δεν πρόκειται να την πάρεις ΟΤΑΝ ΕΣΥ ΠΕΘΑΝΕΣ ΕΓΏ ΤΗΝ ΜΆΖΕΨΑ ΤΟ ΆΚΟΥΣΕΣ? ΚΑΙ ΑΥΤΉ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΑ....
τα μάτια του τζειμς άνοιξαν διάπλατα, υψώνοντας απότομα την παλάμη του μπροστά της.
<<Μίλησε με αυτόν τον τρόπο για το παιδί μου ,και έχεις τον λόγο της τιμής μου θα σου φερθώ όπως δεν φέρθηκα ποτέ σε γυναίκα !
Πλησιάζοντας την άγρια,την έδειξε αυστηρά με το δάχτυλο.
<< Στέκεσαι ακόμα μπροστά μου χάρη στην κόρη σου ,εάν δεν ήταν εκείνη....
Σφραγίζοντας τώρα τις γροθιές του ,τράβηξε με δύναμη το έγγραφο από το έδαφος, τινάζοντας το μπροστά της.
<< Θα είχα φροντίσει να σου δώσω ότι σου αξίζει.

<< Τι ξέρεις εσύ για εμένα ε; Πως γνωρίζεις ότι τα αξίζω όλα αυτά ;
Τα μάτια του σκοτείνιασαν.
<< Τολμάς να μιλάς έτσι για ένα παιδί, πληγώνεις αμέτρητες φορές την κόρη σου, πουλώντας την,είσαι ακριβώς ότι ήταν και ο πατέρας μου, δεν γνωρίζεις πως αγαπούν,δεν γνωρίζεις πως να αγαπάς,και εφόσον έχεις τόσο μεγάλο κενό μέσα σου ,σε πιάνει απόγνωση, βλέπεις είναι δύσκολο να το γεμίσεις.

Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα.

<< Είμαι μια γυναίκα μόνη μου,έχω περάσει πολλές δυσκολίες,δεν μπορείς να γνωρίζεις..
<< Στην πραγματικότητα γνωρίζω, γι'αυτό καλύτερα όλα αυτά να τα πεις σε άλλον,εγώ μεγάλωσα μόνος , δούλεψα σκληρά για να έχω να τρώω ,ενώ στην πραγματικότητα πολλές φορές στην ζωή μου έχω πεινάσει,κι όμως κοίταξε με δεν αγοράζω τους ανθρώπους μήτε την αγάπη,και το σημαντικότερο δεν μιλάω έτσι για τα παιδιά,και γνωρίζεις το γιατί; Είναι καλύτερα από εμάς κυρία μου ,εμείς δεν έχουμε πλέον το δικαίωμα να μιλάμε.