Μυστικά του Μέλλοντος #scifi2020

22. Το Πάρτι

"Έχεις δίκιο. Οι μαθητές σου θα περιμένουν." είπε η Έλσα και απομακρύνθηκε απ την αγκαλιά του για να πάρει το κρεμαστό τσαντάκι στον ώμο της. "Λοιπόν, πάμε;"

"Πάμε."

Όλα αυτά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν φαίνονταν να απασχολούν ιδιαίτερα τους νέους, οι οποίοι εξακολουθούσαν να διασκεδάζουν σαν να μη συνέβαινε τίποτα. Όταν έφτασαν ο Λεωνίδας και η Έλσα, όλοι σχεδόν οι μαθητές ήταν ήδη εκεί και έτρεξαν να τους υποδεχτούν. Ο Λεωνίδας συγκινήθηκε. Του είχαν κρεμάσει ολόκληρο πανό στο βάθος της αίθουσας που έγραφε ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΠΙΣΩ ΚΥΡΙΕ ΝΙΚΟΛΑΟΥ. Η Έλσα ζήλεψε λίγο που τον περιτριγύριζαν τόσες μαθήτριες και για λίγα λεπτά είχαν κλέψει την προσοχή του από την ίδια.

"Τι θα πιείτε, κύριε;"

"Κύριε, ελάτε να βγάλουμε μια σέλφι!"

Απ' την άλλη έβλεπε τα αγόρια- μαθητές να την κοιτούν επιδοκιμαστικά και κάποιοι σχολίαζαν μεταξύ τους με θαυμασμό για τη γυναίκα του καθηγητή τους. Αφού ο Λεωνίδας φωτογραφήθηκε με μερικές ακόμα μαθήτριες του και κάποιους μαθητές, επέστρεψε στην Έλσα και την αγκάλιασε βάζοντας το χέρι του στη μέση της. Η Ανίτα τους είδε και κατέβηκε από το κουβούκλιο του DJ για να τους πλησιάσει ανοίγοντας διάπλατα τα χέρια της. Προς μεγάλη έκπληξη τους, δεν ήταν βαμμένη και ντυμένη στην τρίχα.

Τα μαλλιά της ήταν στο φυσικό τους σπαστό, μαζεμένα αλογοουρά και φορούσε ένα απλό μαύρο τοπ, μπλε σορτσάκι και all-star. Τους άφησε άφωνους όταν τους αγκάλιασε και τους δυο μαζί.

"Τι κάνετε;! Πόσο χαίρομαι που ήρθατε...!" φώναξε με ενθουσιασμό, ίσως λίγο παραπάνω από όσο χρειαζόταν.

Η Ανίτα να άλλαξε τόσο; αναρωτήθηκε η Έλσα. Μπα, δεν μπορεί... Σίγουρα κάτι θα μας ετοιμάζει. Όμως συγχρόνως χαιρόταν που η ίδια υπερτερούσε σε ομορφιά και λάμψη απόψε και όχι το αντίθετο, που γινόταν όταν ήταν έφηβες. Είχε μάθει να ζει στη σκιά της, τώρα όμως όχι. Τώρα δεν θα την άφηνε ξανά να της κλέψει τον Λεωνίδα.

"Μιλήστε, καλέ! Πείτε κάτι!" τους είπε.

"Εκπληκτική αλλαγή, Ανίτα. Πώς κι έτσι;" βρήκε να πει η Έλσα, όμως αμέσως θεώρησε τον εαυτό της χαζό.

"Ε... Βαρέθηκα τα ψηλοτάκουνα και τα μίνι και είπα να κάνω μια αλλαγή. Τόσες ώρες ορθοστασία με τις γόβες, δεν φαντάζεσαι πόσο με κούραζαν. Εσείς τι νέα;"

"Μια χαρά, ευχαριστούμε." απάντησε ο Λεωνίδας.

"Λοιπόν. Το ξέρω ότι μου κρατάτε ακόμα κακία για ό,τι έκανα, αλλά θέλω να επανορθώσω και να σας ζητήσω συγνώμη. Ιδιαίτερα από σένα, Λεωνίδα."