Syntax Error - O N E S H O T S T O R Y

SYNTAX ERROR

After that scene, nag-usap kami. As in lahat, pinag-usapan namin. Nalaman kong matagal na nya pala akong kilala. Which is unbelievable. Una nya akong nakita ng nine years old pa lang daw ako habang naglalaro sa park. Nakilala nya daw ako dahil sa kwentas ko na bigay sa akin ni Dad, bago sya mamatay. Nag-iisa lang ang kwentas ko kaya sigurado daw syang ang batang nakita nya sa park at ngayon ay iisa. Nalaman ko ding sinusundan nya pala ako sa 7/11.

Ang creepy nya sa totoo lang. Kung hindi siguro sya gwapo napagkamalan ko na syang rapist.

Nasabi din nya sa akin na kaya nawala ng three months ay dahil may inaayo syang bagay. Pinaghandle pala sya ng papa, which is Mr. Griz ng business nila sa Spain. Hindi na daw sya nakapagpaalam sa akin dahil emergency daw ito.

TRUE LOVE is full of sacrifices, arguments, and pain but at last its love who wins. Naging roller coaster rode ang relationship namin ni Roger. Nakakailang cool off kami. Dahil sa problema namin sa isa't isa. But we never go beyond that. Kahit nakakailang cool off na kami, hindi namin sinubukang magbreak. Yes, minsan nakakapagod. Yung tipong gusto munang sumuko. Pero kasi, mahal ko. Kaya mahirap bumitiw.

Hindi namin sinukuan ang isa't isa. Kahit na halos ikasora na ng sarili naming dalawa hindi kami bumitiw. May mga ilang tao na nagtatanong paano daw namin natagalan ang isa. Well, mahirap. Oo. Pero kasi, iisipin ko palang na gigising ako ng osamg araw na hindi sya kasama ay mas mahirap. At saka, choice nyo namang dalawa yan e. Kung magtatagal ba kayo o hindi. Sa case namin ni Roger, pinili naming magstay sa isa't isa. And look how far we've got.

We're happy.

TWO years ago ng magpakasal kami ni Roger. Simple lang naging kasal namin. Invited lang ang malalapit na pamilya at kaibigan naming dalawa. Pinili rin naming magpakasal sa garden ng bagong bahay namin ni Roger bilang isang binyag na rin.

LIFE IS TOUGH para sa aming dalawa pero kapag magkasama kami, nawawala ang pagod ko. Lahat ng sakripisyo at sakit na naramdaman ko. Worth it!

"Love, can you hand me the spoon." pakiusap sa akin ni Roger. Nagpasya kasi syang magluto para sa dinner namin ngayong gabi. Hindi ko naman sya matulungan dahil nag-aalaga ako ng baby.

Ang buhay namin dalawa ni Roger. Si Rogina Samantha Reglavor. Ang pangalan nya ay kuha mula sa pangalan naming dalawa. Roger at Ayinah.

"Here, love." Ibinigay ko sa kanyang ang kutsara. Hinapit nya naman ako sa katawan saka ako hinalikan sa labi. "Thank you, love."

Naglakad ako palabas ng kusina papunta sa kinaroroonan ni Rogina. She's two years old already. And she talks a lot. Like her dad.

Tinabihan ko sya habang nanonood sya ng spongebob ng biglang, "Shit!"

Malakas na sigaw ni Rogina. Nagulat naman ako dahil sa naging reaksyon nya. "What? What did you say, honey?"

Lumingon muna sya sa T. V. bago lumingon sa akin, "Shit! They got patrick, Mom. You're not watching?"

Oh god. Saan nya natutunan ang mga salitang to?

"Baby, can you wait a little?" mahinahon kong sabi kay Rogina. Hindi naman nya ako pinansin. She's too focus watching that sponge guy.

Mabilis akong nagmarcha papunta sa kusina.

"Roger, let's talk." seryoso kong sabi.

"Yes, love? Maube later. Tata--" I cut him off.

"I said, let's talk." Napatingin naman sya sa akin. Hinubad nya ang kanyang apron saka lumapit sa akin.

Humingan muna ako ng malalim bago nagsalita, "How many times did I tell you to not curse in front of Rogina. Now, look at her. She curse in front of me. Roger, is it hard to follow my rules inside this house?"

Hindi namn sya nagsalita. Napayuko lang sya habang kinakamot ang batok. "And why didn't you wash your hands?"

"I wash it already." agap naman nya.

"Argh, if you keep doing it. I swear, Ro----" Hindi ko naituloy ang aking sasabihin ng putulin nya ako gamit ang halik. Malalim ang naging paghalik nya sa akin. Kaya wala akong choice kundi sagutin ito.

"I hate you." nakasimangot kung sabi pagkatapos ng halik. "I love you too, Love."

"Love naman e." pagmamaktol ko.

Malalim naman syang napabuntong-hininga. "Love, pabayaab mo na lang muna si Rogina. Okay? Bata pa lang kasi sya e. At saka tinuturuan naman natin sya ng magandang-asal so no need to worry. Okay?"

"Okayyyyy." I guess, I was just paranoid.

"Love, sundan na kaya natin si Rogina?" Out of nowhere nyang sabi.

"Che!" singhal ko naman sa kanya sabay alis sa kusina.

With my family, wala na akong maihihiling pa. I have what I need. My husband, my mom, and of course, our angel. Rogina.

"I love you, Mom." sabi ni Rogina habang nakayakap sa akin.

"I love you, too. Honey." napangiti kong sagot.

~ E N D ~