Sarah's Pov
Hindi agad ako nakasagot nang magpakilala sa akin si Matteo.
"Sarah, right?" Dagdag nya sabay abot ng kamay nya
Ngumiti lang ako at nakipagkamay sa kanya.
"Pwede bang umupo Sarah?" Tanong nya
"Sure. Upo ka. Pasensya ka na ha matagal kasi akong natapos sa work." sabi ko
"Ok lang. Thank you nga pala ha at pumayag kang makipagmeet sa akin ngayon".
Ulit, ngiti lang ang isinagot ko sa kanya.
"Kumain ka na ba? Umorder na pala ako para sayo. Baka kasi nagugutom kana." Sabi nya
"Ok lang, hindi pa na man ako gutom. Coffee na lang muna siguro". Sabi Ko nang biglang damating ang waiter, yung inuutusan nyang magbigay ng notes. Inilagay nya sa mesa ang mga orders saka nag salita.
"Buti na lang at nagkakilala na kayo ma'am. Ilang araw ka na pong inaabangan nitong si sir dito,di na kasi kayo bumalik. Buti na lang hindi sumuko." Sabay tapik nito sa balikat ni Matteo
Nakita kong nabigla si Matteo sa sinabi ng waiter kaya't pinandilalatan nya ito ng mata. Pero nagsalita pa rin ulit si Waiter.
"Huwag kayong mag-alala ma'am mabait 'to, saka gwapo pa." Dagdag nito
Nakita kong pulang pula si Matteo sa sinabi ng waiter kaya't pinaalis na nya ito.
"Ang daldal mo naman, alis ka na nga" sabay tulak nya dito na tinawanan lang sya
"Pasensya ka na Sarah ha. Huwag kang makinig dun" sabi nito na pulang-pula pa rin
"Ok lang. Kaibigan mo talaga yun" tanong ko
"Ahmm..dito lang kami nagkakilala, naging kaibigan ko na rin."
"Dahil sa notes?" Tanong ko
Ngumiti sya sabay tango lang ang sagot sa akin.
Ilang minuto din ang nakalipas ay walang nagsasalita sa aming dalawa. Parang nakikiramdaman lang kaming dalawa sa isa't-isa.
Awkward... isip Ko
Nang bigla syang magsalita.
"Sarah , komportable ka ba dito? Gusto mo lipat tayong ibang Cafe?" Tanong nito
"Huh? Ok lang. Nandito na rin lang tayo eh. Bakit po mukha ba akong di komportable?" Tanong ko
"Hindi naman. Naisip ko lang. Baka sa akin ka lang talaga hindi komportable...hehe". Sabi nito
"Hindi naman sa ganun. Nahihiya lang siguro ako, hindi kasi ako sanay." Sabi ko naman
"Ahh..Sarah pwede bang magtanong?"
Tumango lang ako.
"Natakot ka ba notes ko kaya hindi ka na bumalik dito?" Tanong nito na ikinagulat ko
"Hindi. Actually, parang nakatulong pa nga yun sa akin ih.." sagot ko
"Talaga? In what way naman?."
"Ahmm..akin na lang muna yun ha. Medyo personal kasi." Sagot ko
"Sorry, I understand. Sarah, how about this, to break the ice between us, ikaw na lang ang magtanong. Ask me everything you want to know, about the notes, about me, maybe, ikaw ang bahala" sabi nya sabay ngiti na naman nito
Nakatingin lang ako sa kanya matapos nyang sabihin 'yun. Ilang minuto din akong walang sinabi. Nag-iisip kung ano ang itatanong.
"Ok, wag na lang." Sabi nito na parang may halong lungkot
