🤣ღმერთო გადმოგვხედე🙏

😜სრული ბედნიერებისთვის...🤪

   -ვისია, ვისია ვივი მახინჯიი, ნაილისია, ნაილისია ვივი მახინჯიიი-დილას სიმღერის ხმა მახვიძებს. თვალებს ძლივს ძლივობით ვახელ, არა გატყუებთ საერთოდ ვერ ვახელ. რაღაცას ვაწევარ, აუ რა რბილია. თან რა ფუმფულა თმები აქ. აუ ახლა რომ არ მეგონოს თითქოს თავი აღარ მაქ თვალებს გავახელდი, მოიცა მარა თავი თუ არ მაქ თვალებიც არ მაქ და შესაბამისად ვერ გავახელ. აუ ბიჭოს რა გენიოსი ვარ.

  -ჰაა, ადექიით!-ვიღაცა ყურში ჩამკივის, მეც დაფეთებული ვხტები და ბრახან... იატაკისაკენ ჰერი ჰერი.

  -გაგახაროთ ღმერთმა ვინც ეს მომაშორეთ-მესიმის ნაილის ხმა. ააა, ამას ვეწექი, რა რბილია, მერე კიდე დავაწვები.

   -გაგახაროთ კი არა ადექით ქორწილია.

  -ვაა გილოცავ ლუი თხოვდები უკვე?-ზმუის ნაილი. ისე მოსახერხებელი ხალიჩაა. მაცა ერთი ლოგიკური კითხვა სად ვარ? კია რა მნიშვნელობა აქვს, ხო ვარ და.

  -მე კი არა შენ გათხოვდი.

  -ვიზე?

  -ჰარიზე ვიზე და ბებიაჩემ ჟორაზე.

  -ვაა ბებიაშენს ჟორა თუ ერქვა არ ვიცოდი-ისევ ზმუილებს ნაილი.

  -ხალხნო გამოფხიზლდიით-ჩამყვირის ყურში ლიზი.

  -ლიზ შენ თავს ვფიცავარ თავი არ მაქ.

   -თავი კი არა ტვინი არ გაქ შენ.

   -გეთანხმები-ამოიზმუვლა ნაილმა.

  -აა შენ კიდე ცოცხლებში წერიხარ?-შევუღრინ-შევუდუდღუნე მე.

   -მაგეც საკითხავია.

  -კარგი გეყოთ ბოლოსდაბოლოს ცოლქმარი ხართ და არ შეგშვწნით სულ ჩხუბი.

   -აა მაშინ აღარ ვიჩხუბებთ, მოიცა რაა?!-ახლა გავიზრე-შენ ხო არ გასიცხავებს.

   -აუ ისე პატარა წიწოები-ლუი ლოგინზე გაწვა, ხელი ნიკაპქვეშ ამოიდო და საყვარელი სახე მიიღო.

   -ნუ ბოდიალობთ რა, რა ცოლ-ქმარი მასეთია რაფერი მახსოვს-საქმეში უკვე კარგად გამოფხიზლებული ნაილი ჩაერთო.