"ဘာ"

"မင္းကို၂၄နာရီလံုး အခ်ိန္ေပးထားတာ မင္းစာမရမခ်င္း ငါမျပန္ဘူး"

"ညထိမရရင္ေရာ??"

"ဒီမွာဘဲအိပ္လိုက္ရံုေပါ့"

"ဘယ္လို?ဘယ္မွာ ဘာလုပ္မယ္??"

"မင္းနားမေကာင္းဘူးလား
ေတာ္ၿပီ စာလုပ္ေတာ့"

"Aw imm"

တေနကုန္ စာထိုင္လုပ္ေနရေတာ့ lisa တျဖည္းျဖည္း ပ်င္းလာသည္
နဂိုထဲက အိမ္မကပ္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ အျပင္ထြက္ခ်င္စိတ္ေတြဘဲ ျဖစ္ေနၿပီး စာထဲကို အာရံုမရ...

My youth my youth it yours~~

ထိုအခ်ိန္မွာဘဲ အခ်ိန္ကိုက္ထားသလို lisa ဖုန္းကထျမည္လာသည္ ဖုန္းcontact ကိုၾကည့္ လိုက္ေတာ့ chae

lisaခ်က္ခ်င္း ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္သည္

"Hello chae နင္ငါ့ဆီဖုန္းဆက္ေဖာ္ေတာ့ရ..."

စကားဆံုးေအာင္ေတာင္မေျပာလိုက္ရဘဲ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားကေန ဘယ္လို သူ႔ေဘးေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့ တီခ်ယ္ပိစိက ဖုန္းကို ဆြဲလုလိုက္သည္

"ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္တာလဲ"

"စာလုပ္ေနရင္း ဖုန္းမကိုင္နဲ႔ ဒို႔မႀကိဳက္ဘူး"

"အဲ့တာအေရးႀကီးဖုန္းဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိလား
က်စ္...ေတာ္ေတာ္လူမႈေရးေခါင္းပါးတာဘဲ"

"ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးလဲေတာ့မသိဘူး မင္းအဲ့chaeဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးေၾကာင့္ ရူးႏွံ႔"အေတြးေတြနဲ႔ စာေမးပြဲသြားမေျဖတဲ့အထိ ျဖစ္တာကိုေတာ့ မင္းအေဖေျပာလို႔ ငါသိထားတယ္"

"ဟုတ္တယ္ သိထားရင္လဲ ၿပီးေရာမလား liliဖုန္းကို အခုျပန္ေပး"

"စာဆက္လုပ္"

"ခင္ဗ်ား မညစ္နဲ႔ lili အခု chae နဲ႔ဖုန္းေျပာၿပီးမွစာဆက္လုပ္မယ္ ဖုန္းျပန္ေပးပါ Jennie Kim"

"lalisa ကိုယ့္ တီခ်ယ္ကို ကိုယ္ဘယ္လို ေခၚလိုက္တာလဲ သူကမင္းထက္ အသက္ႀကီးတယ္ေနာ္"

ဘယ္ခ်ိန္ကဘယ္လို ျပန္ေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ lisaရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာ appa

"Appa...ဘယ္တုန္းကျပန္ေရာက္တာလဲ"

"ဘယ္ခ်ိန္ျပန္ေရာက္ေရာက္ အာရံုစိုက္စရာမလိုဘူး အခု lili အာရံုစိုက္ရမွာ စာကိုဘဲ စာေမးပြဲကို အေကာင္းဆံုး ျပန္ေျဖဖို႔ကိုဘဲ အာရံုရိုက္ရမယ္ေလ appaေျပာတာ နားလည္တယ္မလား lili"

💌Tchal💌Where stories live. Discover now