hoofdstuk 1

37 1 1
                                    

Pov jun

Ik wachtte op mijn bagage, ik was zojuist aangekomen in Zuid-Korea, het land waar ik vanaf nu zou gaan studeren en wonen. Ik pakte mijn koffer en liep door de deuren de aankomsthallen in. Ik keek naar al die afwachtende mensen die zometeen herenigd zouden worden met hun familie en/of vrienden. Ik liep door de mensenmassa heen, niemand wachtte toch op mij. Ik kende niemand in dit land. Ik kende nog niet eens de taal, veel verder dan "hallo" en "hoe gaat het" kwam ik niet. Ik liep het vliegveld uit, ik kwam in een drukke straat terecht. Ik kwam vanuit China dus drukte was ik wel gewend. Ik stond aan de zijkant van de straat een beetje hulpeloos om me heen te kijken. Er liepen vele mensen voorbij, sommige gezinnen trokken hun kind mee aan de hand. Opeens werd mijn blik gevangen door een jongen, hij had grijs haar en een lieve uitstraling. Iets aan hem deed me denken aan thuis. Hij keek me kort in de ogen aan en glimlachte, het leek alsof de tijd stil stond. Ergens diep in mijn buik voelde ik een lichte kriebel ook al had ik hem maar iets van 20 seconden gezien. Ik draaide me om om mijn koffer te pakken, ik wilde hem volgen en misschien wel een praatje met hem maken. Maar, toen ik mijn koffer vasthad en me omdraaide besefte ik me dat hij al verdwenen was tussen al die mensen. Een teleurstellend gevoel bekroop mijn lijf.

20 seconds of love //dutch chinaline story part 1//Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu