“Cassandra”

 

I froze when I heard someone called my name.

Napatingin ako sa gilid ko at nakita ko si Brian.

Nakatayo siya at mukhang troubled ang expression sa mukha niya.

Magsasalita sana ulit siya but I raised my left hand dahil sumagot na yung tinatawagan ko.

Sir Raf: Hello?

Me: Sir Rafael? Uhmm this is Cassandra Monteffiore---

Sir Raf: Ow! Hi! Bakit ka napatawag?

Me: Well, I was wondering if you could help me?

I looked at Brian at kita kong naintindihan niya kung bakit ko siya pinatahimik.

Teka, ano bang ginagawa na naman nito dito?

Anong kailangan niya?

Takte, di ba ko lalayuan nito?

Sir Raf: Anything for you! What can I do?

I explained to him everything about the sorority and the problems with the catering.

Brian took a seat in front of me and patiently waited.

Di ko naman siya pinansin.

Bwisit ka, maghintay ka diyan.

Kapal ng mukha mong magpakita ng magpakita sakin!

Sir Raf: Okay then, can you give me two hours? Would that be enough? And send me the address of the place asap, alright?

Me: Thank you so much! I knew maaasahan ko po kayo! Yes, that would be okay. Sige po, ipapasend ko na lang sa friend ko.

Sir Raf: Okay, my pleasure.

I ended the call.

Tatayo na sana ako nung napansin kong may tao nga pala sa harap ko.

I sighed and looked away.

I placed my phone in the table in between us bago sumandal sa upuan ulit.

The RoyaltiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon