Unknown Rogue

~11~

Uiteindelijk is het half 2 en lopen we het bedrijf binnen. "Weet u zeker welke modellen u al wilt voor de shoot?" vraag ik direct. "Dat hebben we net allemaal besproken en ik weet zeker dat uw keuze de beste is." zegt Sean en ik knik. "Een momentje." zeg ik en loop even naast Mike. "Regel dat die modellen binnen nu en 10 minuten klaar staan voor de shoot. Praat ook even gauw met James of alles goed gaat." fluister ik en loop dan weer naast meneer Saffire. "Mijn excuses meneer Saffire. Kan ik u nog iets te drinken aanbieden?" vraag ik gemeend en ik hoor Mike weglopen. "Tom, zoals gewoonlijk." zegt hij dan en dan zie ik Tom in een keer verdwijnen. "Het is hier niet onze eerste keer, en Tom kan ook wel wat voor mij doen." zegt hij lachend en pakt mij bij mijn zij vast. Ik lach maar en ga er maar gewoon mee in. Hij is altijd een beetje aanhankelijk. Maar nu is Mike er ook bij! Oh daar heb ik niet eens aan gedacht... Gewoon blikken geven, als dit afgelopen is dan weet ik wat er gaat gebeuren. Wat dan? Felix? Felix?! "Mevrouw Athlias?" hoor ik meneer Saffire. Ik schrik even en kijk naar hem. "Mijn excuses, ik was even in gedachte." zeg ik en loop weer verder, naar de kamer waar de modellen al staan te wachten. "James!" roep ik en meneer Saffire gaat zitten. Tom komt binnen en geeft meneer Saffire zijn drinken en gaat achter hem zitten. "Ja mevrouw Athlias?" hoor ik James en komt met stoffen om zich heen de kamer binnen. "Zorg dat de modellen gekleed zijn, in de juiste volgorde met de juiste kleding." zeg ik bazig. "Natuurlijk mevrouw, gelukkig was ik er al mee bezig." zegt James en geeft me een knipoog. Ik ga zitten en dan komt Mike de kamer binnen. Ik knik naar links als hint dat hij achter me moet zitten, omdat er geen stoel naast me staat behalve die van meneer Saffire. Mike gaat zitten en James staat op het podium.

"Wat fijn dat u er kon zijn meneer Saffire. We beginnen met de lentejurkjes." zegt James en buigt even. Ik zie het eerste model komen en zo gaat het door, zoals een soort modeshow. James noemt nog de categorieën voordat de mannen en vrouwen met andere kleren het podium opkomen. Na de modeshow kijkt meneer Saffire me aan. "Wat vond u ervan?" vraagt hij direct. "De kleren zijn er mooi uitgekomen, maar ik ben nog niet helemaal tevreden." zeg ik eerlijk. "Vindt u ook niet dat er accessoire mist?" zegt hij vragend. "Dat kan, maar ook een beetje de kleren aanpassen. Niet verkeerd bedoeld James, je hebt prima werk geleverd. Er moeten gewoon een paar kleine dingetjes veranderd worden. Meneer Saffire, hoezo vindt u dat er accessoire bij moet?" vraag ik en kijk hem direct aan. "Dat is wat iedereen wilt tegenwoordig. Iedereen wilt opvallen en vaak ook nog met de nieuwste gadgets." zegt hij eerlijk. Daar moet ik hem wel gelijk in geven. "Kom, laten we nog even wat drinken in uw kantoor." zegt meneer Saffire en pakt mijn hand. We staan op en dan legt hij de hand op mijn heup. "U heeft nog wel mijn lievelingsdrankje onthouden?" vraagt hij een beetje flirtend. "Maar natuurlijk meneer." zeg ik direct en ik voel Mike boos worden. "Mike, regel even samen met James de accessoire voor iedere categorie en ieder setje kleren." zeg ik bazig en loop dan samen met meneer Saffire naar mijn kantoor. 

Hij neemt plaats op de bank en ik schenk zijn glas in met whiskey en doe er 3 ijsblokjes in. "Wat fijn dat je het nog weet." zegt hij met een grijns. Ik wil tegenover hem gaan zitten, maar als ik voorbij hem kom trekt hij aan mijn arm en kom ik terecht op zijn schoot. "Mevrouw Athlias." zegt hij grimmig. Flaire ga daar weg! De man omarmt me gauw als ik probeer te ontsnappen. "Als Alfa Jackson dit eerder had gezegd, was ik eerder gekomen." zegt hij en ik hoor hem zacht grommen. Ik schrik en uit paniek roep ik: "Mike!" "Je lieve assistent zal je vast niet horen." zegt hij en hij kust mijn nek. Ik probeer alles te doen, maar in deze houding kan ik werkelijk niks. Hij houdt mijn armen gebogen met zijn armen en mijn benen zitten vast tussen zijn benen, ik kan nergens genoeg kracht zetten om te ontsnappen. In een keer wordt de deur open gegooid en hoor ik: "Blijf van haar af!" Zijn stem was erg dominant, maar meneer Saffire bleef doorgaan. In een keer word ik uit zijn armen gerukt en staat Mike beschermend voor me, grommend naar meneer Saffire. Nu kunnen we hem pakken! Ik duw Mike ruw uit de weg, maak me een kop groter dan meneer Saffire en pak hem bij zijn keel op en trek hem de lucht in. "Ngh... Ngh..." hoor ik hem, happend naar lucht. "Als U werkelijk denkt MIJ te domineren, kunt u dat VERGETEN!" schreeuw ik dominant. Ik zet hem op de grond maar houd zijn keel vast. "Ik begrijp dat u meer weet, maar als ik u zou zijn zou ik mijn mond houden." beveel ik hem. Hij knikt. Ik laat hem los en hij hapt naar lucht. "De volgende keer houd ik me niet in." zeg ik en trek hem aan zijn jas en gooi hem mijn kantoor uit. Ik maak mezelf tot normale lengte en zie Tom rennend naar meneer Saffire komen. "Tom, liefje. Vertrek." zeg ik lief beginnend, maar het laatste zeg ik dominant en gooi mijn kantoordeur dicht.

Mike snelt naar me toe en knuffelt me stevig, terwijl ik er maar een beetje stoer sta. "Gaat het?" hoor ik zijn bezorgde stem zacht. "Bedankt." zeg ik zacht en geef hem een kleine knuffel. Ik duw hem van me af en ga achter mijn bureau zitten. "Ik bescherm je." zegt hij zacht en komt tegenover me zitten. "Het kwam ongelukkig uit. Je hoeft me niet te beschermen." zeg ik bot. "Dat is mijn taak." zegt hij bot en we staan allebei meteen boos op. We blijven elkaar boos aankijken, totdat ik zucht en onze blikken verzachten. "Sorry." zeggen we in koor en we lachen even. We gaan weer zitten en dit keer zucht Mike. "Dat heeft hij nooit geflikt." zeg ik voordat Mike zijn mond kon open trekken. "Maar hij is een Alfa." zegt hij. Ik sla mijn handpalm tegen mijn voorhoofd aan. Dat hadden we moeten zien aankomen... "Laten we maar afsluiten." zeg ik en Mike knikt.