🤣ღმერთო გადმოგვხედე🙏

🤔ახლა რა დავიმხოთ?!🤔

  -ლიზ, ნაილ? რა მოგივიდათ-გვკითხა ლიზიმ, როდესაც მდივანზე დაჯეჯილები და დალურჯებულები დაგვინახა, ხორცითა და ყინულებით თავზე.
  -გრძელი ისტორიაა-ერთად ამოვიზმუვლეთ, ყველაფერი მტკივა, ყბებიც კი.

  -არსად გვეჩქარება, ,,თან შაირობა იმას ქვია გრძელი სიტვა მოკლედ ითქმის".
 
   -მაშასადამე მოეწყვეთ და მოისმინეთ ყველაზე უიღბლო ადამიანების ისტორია.

  -უიღბლო შენ თვითონ ხარ-შევუღრინე ნაილს.

  -ჩემზე მეტი შენ ხარ.

  -კარგი გეყოთ, დროზე ამოღერღეთ.

Flashback:
დღეს სახლში დავბრუნდი. რა კარგი ყოფილა სახლი. ყველაფერი დალაგებული და დასუფთავებულია. უნდა ვაღიარო ასეთი დალაგებული სახლი მას შემდეგ არ ყოფილა, რაც აქ გადმოვედი. ცოტა ხანი დავისვენებ, არაფრის თავი არ მაქ. სახლში ლიზი შემორბის.
  -ადექი წამო გავერყოთ, რაღაცეები დავამტვრიოთ, ხალხს ვეჩხუბოთ ადექი.

  -ხასიათზე არ ვარ-ლიზიმ ხელი შუბლზე მომადო.

  -არა სიცხე არ გაქვს, აბა რა გჭირს? კიბო? ცეჰეპატიტი? დიაბეტი? კვდები? გთხოვ არ დამიმალო.

  -ნუ სულელობ უბრალოდ ხასიათზე  არ ვარ და ეგაა.

  -იცი რატომ არ ხარ ხასიათზე?

  -ჰა რა დაკვნა გამოიტანე დოქტორო

-ნაილი მოგენატრა!

  -ნუ ბოთაობ ერთი რა!

  -შენც მშვენივრად იცი რომ სიმართლეა.

  -ნუ კი არ მომენატრა მივეჩვიე და ეგაა-სინამდვილეში მართლა მომენტრა, ოღონდ ნაილი კი არა სულ რომ ვჩხუბობთ მაგ.

  Niall's Pov:
დღეს ბივიანი წავიდა. მეთქი დავისვენებთო. თავიდან მომწონდა სიწყნარე, მაგრამ ვის ვატყუებ მის გარეშე სახლი დაცარიელდა. რა ააინტერესოა რამდენიმე საათია რაც წავიდა და მომენატრა. დიახაც მომენატრა, მაგის მახეეები და მასთან ჩხუბი მომენატრა, ვერთობოდი მაინც ახლა კი სახლი ცარიელი. აუ რომ მივწერო? არა მერე იფიქრებ ჩემს გარეშე ვერ ძლებსო, ლუის დავურეკავ მოვიდეს და ცოტა გამართოს. ლუიც მოვიდა, რაღაცეებს მიყვებოდა მაგრამ ნოუპ, მაინც რაღაცის ჭამის ხასიათზე ვარ.
   -წამო პიცა ვჭამოთ-პიცაზე ვივი გამახსენდა, ოხმე რა ძაან მივეჩვიე და მაგის ბრალია.