-მადლობა ძაან დამეხმარე, აღარ მინდა საერთოდ შენსას ჩავიცვავ.
-ოუ რა კარგია ცხოვრება, არ მიეკარო ჩემს საყვარელ ზედას.
-არაფერს ვუზავ.
-კი ისევე როგორც ფეხსაცმელს ხო?!
-რომელს ერთი.
Flashback: -ლიზ გთხოვ ფეხსაცმელი მათხოვე-ლიზას ახალ ნაყიდ ბოტასებზე მივუთითე.
-ხო იცი ახალია და ძალიან მიყვარს.
-ნუ გეშინია არაფერს ვუზავ.
-კარგი ოღონდ მთელი დამიბრუნე- ვაკოცე და სახლიდან გამოვედი. ძალიან მომწონდა ეს ფეხსაცმელები. ვიღაცამ ფეცი დამადგა და ცოტა დაისვარა, არაუშავს გადავიტანთ. კიბეებზე ავდიოდი როდესაც კიბეს ფეხი წამოვკარი და ფეხსაცმელს ცხვირი გავუფუჭე. ,,ისეთი არაფერია, ძაან არ მომკლავს" გზა გავაგრძელე როცა ფეხი რაღაცაში ჩავკარი.
-ღმერთო მომკლავს ლიზი-სწრაფად სახლში გავიკეცი როდესაც, გზაში ცემენტში ჩავდექი- დამერხაა, ღმერთო გადამარჩინე- სულ ცემენტი ქონდა ნაპირებზე, ეგ არ მეყო და კევზე დავაბიჯე და მიმეკრო.
End the flashback: -ააა მაგ?!-საწყალი სახე მივიიღე.
-ხო ზუსტად მაგ, შანსი არაა არ გათხოვებ მაიკას.
-ჩემი სიცოცხლე ხო იცი როგორ მიყვარხარ?!-ხელები კისერზე მოვხვიე და საწყალი სახით შევხედე.
-მე არ მიყვარხარ მომშორდი-ოთახიდან გავიდა და მაიკაც გაიყოლა.
-გთხოვ, გეხვეწები-უკან გავეკიდე.
-ღმერთო რა გული მაქ კარგი, ოღონდ რამე რომდაემართოს კატალკით გაგაბრტყელებ.
-მადლობა, love u❤.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
