🤷‍♀️რა მოხდა?🤷‍♂️

769 82 33
                                    

   ვიღაც თავში უროს მირტყამს, რის გამოც თვალებს ვახელ. არა მოიცადეთ, უროს კი არ მირტყამენ თავი გახეთქვაზე მაქ. შემიძლია თამამად ვთქვა რომ არაფერი მახსოვს. ოთახში ნაილი შემოდის და წამალს მაწდვის.
  -მკლამ?
  -რომ მდომოდა გუშინ მოგცემდი სიკვდილის უფლებას, ახლა კი გადაყლაპე-ნაილმა შემომხედა და სიცილი ატეხა, ბოლო ხმაზე კაკანებდა.
  -რას ჭიხვინებ?!
  -შენ.... ის... ვაიმე...-სიტყვებს ძლის აბავდა სიცილის გამო.
   -ნუ კაკანებ, მეზობლები მიჩივლებენ სახლში ცხოველების ყოლის გამო!-კიდევ იცინოდა. ტუმბოზე წვენი იდო, მეც ავიღე და შევასხი-დაზღნარდი?!
  -დებილო.
  -რაზე იცინოდი?
  -არ გახსოვს?!
  -საერთოდ არაფერი მახსოვს და ახლაც ისე ვგძნობ თავს თითქოს თავზე კოდალა მაზის და მიკაკუნებს წამდაუწუმ.
  -შენი შედარებები მკლამს, წავედი მე და თავს მიხედე.
  -მოიცადე სად მიდიხარ, მომიყევი რა მოხდა.
  -თუ არ გაიხსენებ სულ არ მკიდია, როგორი იყო მარილიანი ყავის დალევა ახლა გიჩვენებ-კარები მიიხურა და გავიდა. ბალიში ვესროლე, მაგრამ  გაასწრო. ლიზის დავურეკე, რომ მოსულიყო, ასევე ჰაზას.  
  -ჰაზ, დღეს სამსახურში ვერ მოვალ.
  -რატო კნუტო?
  -თავი ისე მტკივა ლამისაა გასკდეს ბუშტივით, ბუჰ და ფაფუ აღარაა.
  -გუშინდელის მერე კიდე კარგად ხარ-და ხითხითი დაიწყო.
  -რა მოხდა გუშინ, ვინმე მეტყვის-იმხელა ვიჯღავლე, მგონი ტელეფონის გარეშედაც გაიგებდა.
   -ახლა უნდ წავიდე, თორე კლიენტები კისერს მომიგრიხავენ, პკ კნუტო.
  -მოიცა...-ტელეფონი გათიშა.
  ცოტა ხანში კარების ბრახუნი გაისმა.
  -ჩამოიღე და წაიღე  სახლში-
გავძახე.
   -ვაპირებდი, მაგრამ კარგადაა  მიმაგრებული.
   -აიღე შტურმით სახლი და ეგაა.
  -მორჩი ლაპარაკს და მითხარი რატო გამომიძახე.
  -უნდა გავუხსენო გუშინ რა მოხდა.
  -შეგიძლია ყინულებიან აბაზანაში ჩაჯდე და ასტრალში გადახვიდე, მერე დაბრუნდე წარსულში და გაიგო.
   -აე თინეიჯერ მგელში კი არ ვართ. არ შეთხზა სამეცნიერო პანტასტიკა?!
   -ხო კარგი მაშინ რაც გახსოვს მოყევი და იქნებ რამე გაგახსენდეს.
    Flashback:
    -კი მაგრამ მარილიანსაც არ ვსვავ!
   -მერე გეთქვა მე რა შუაში ვარ შენ აზრს ვერ გადმოცემ და დებილი ხარ.
   -მე ვარ დებილი და შენ დალაგებული.
   -დიახაც, ზუსტად ჩაწვდი აზრს.
   -მომიშალე ნერვები წავედი მე კლუბში-ფეხზე ადგა.
   -მეც მოვდივარ.
   -ხო წადით გაერთეთ ახალგაზრდები-ჩერთო საქმეში მამაჩემი.
    -ახლაგაზრდა მოხუცის აზროვნებით-ჩავიბურდღუნე ჩემთვის.
  -სხვათა შორის გავიგონე.
  -გილოცავთ კარგი სმენა გქონიათ.
  -საუკეთესო-ერთმანეთს დიპლომატიური ღიმილი ვაჩუქეთ. მანქანაში ჩავჯექით. ,,ჯელტმენმა" კარებიც არ გამიღო. სიმღერები ბოლო ხმაზე ჩართო.
  -გამორთე.
  -არა.
  -მე გამოვრთავ-ხმა ჩავუწიე, იმან აუწია-გამისკდა თავი.
  -ვაიმე რა მითხარი აღარ დამეძინება.
  -გაჩუმე ან გადავალ.
  -დაატიე მაგ პატრა საყვარელი უკანალი შენს ადგილას.
  -გადავხტები.
  -მიდი-ყვავს გაფრენა უნდოდა და ხელის აქნევას ელოდაო მასე იყო ჩემი საქმე, კარები გავაღე, კიდევ კარგი შეანელა და გადავხტი.
  -შენ ქალო ნორმალური ხარ?
  -ისე მეკითხები თითქოს არ იცოდე.
  -წამოდი ჩაჯექი მანქანაში ერთი, თორე მერე მშობლები მე მეჩხუბებიან-მანქანაში ჩავჯექით და კლუბში მივედით.  ალკოჰოლის და მოსაწევის სუნად ყარდა აქურობა, რაც ნერვებზე მოქმედებდა. ნაილი წინ გამიძღვა მეც უკან მივყევი, იქ ჰარი და კიდევ ერთი ბიჭი იყო თაფლისფერთვალება, დაკუნთული და მოკლედ მაგარი ჰოთი, როგორც გავიგე ლიამი ერქვა. ერთი ჭიქა დავილე, მერე მეორე მესამე და უჰუუ.
  -რამხენი დალიე?-მეკითხება ნაილი.
  -რავიცი ათის მერე დათვლა დამეზარა ნაილერ-ვაღიარებ უკვე ძაან მთვრალი ვარ.
   -არ ხარ ნორმალური რა, აე გოგო-გამოვშტერდი.
   -აბონენტი გასულია მომსახურების ზონიიდან გთხოვთ ცადოთ მოგვიანებით.
   -აე წამოდი არანორმალურო.
  -გასულიათქო, გასულიიი-სიცილი დავიწყე. ნაილმა რასაც ქვია მანქანაში ჩამდო, მაგრამ კარები გავაღე და გავიქეცი, ნაილმა ერთი ამოიხვნეშა და გამომეკიდა.
  -არ მინდა მანქანა, ასე მგონია ვიღაცის მუცელში ვართქო.
  -მაგ როგორ?-სახეზე ეტყობა გამოშტერდა.
  -აი შიგნით რო ხარ მაგიტო-სიცილი დაიწყო.
   -რა შედარება, ნუ შოკში ვარ. წამო ფეხით მაშინ.
   -She's driving me crazy, but I'm into it, but I'm into it
I'm kind of into it
It's getting crazy, I think I'm losing it, I think I'm losing it
Oh, I think she said "I'm having your baby, it's none of your business"
"I'm having your baby, it's none of your business" (it's none of your, it' none of your)-ბოლო ხმაზე ვმღეროდი.

   -ჩუმად მთელი ქალაქი შენს ყროყუნს ისმენს-ნაილმა პირზე ხელი ამაფარა.
  -დატკბნენ-სიმღერა გავაგძელე, ხიდზე ვიყავით, მოაჯირზე ავძვერი ბოძს შემოვეხვიე და ჯეკბეღურასავით გადავაკიდე.
   -არ გადავარდე-მიყვირა ნაილმა.
  -ნუ სულელობ, ერთი რატომ უნდა გა...აააა-წყალში ჩავარდი.
   And flashback:
   -გოგო შენ  მთლად გაუბერე ხო? წამო სურამში გავისეირნოთ🤣. მერე რა მოხდა?
  -მერე გაშავდა და აღარ მახსოვს.
  -სავარაუდოდ ნაილმა გიშველა, ოუ პრინცმა პრინცესა იხსნა.
   -თანამედროვე რომეო და ჯულიეტა რა.
  -მადლობა მაინც უთხარი.
  -კიდე რა უნდა, მოჯამაგირედაც ხო არ დავუდგე?!-ბევრი მეწვალა თუ ცოტა მიწერაზე დამთანხმდა.
 

   *ვივიანი*
   მადლობა გადარჩენისთვის💙იცოდე მარტო იმიტო მოგწერე რომ ლიზიმ დამაძალა, თორე ისე გულზე არ მეხატება მადლობის მოხდა😑 რამე არ იფიქრო, ისევ ისე ვერ გიტან🙄
*ქათამი*
  არაფრის შეშლილო🤯💙 მაინც ვერ გამიგია რომელი არსება ხარ, მარა მაინც🤔😂
  *ვივიანი*
   რით ვერ გაიგე ციდან ჩამოფრენილი ანგელოზი☺️🙂😁
*ქათამი*
შენ ანგელოზი ხარ და მე კიდე ლეონარდო დიკაბრიო🤣🤣
*ვივიანი*
მერე მაგას მიმალავდი?!🙃
*ქათამი*
მეცნიერებს ჯერ შენ თავში ტვინი არ აღმოუჩენიათ ხო🤦‍♀️😂
*ვივიანი*
შენი თავისგან განსხვავებით კი😂
*ქათამი*
ვინ მოგატყუა🤔
*ვივიანი*
გადი გაასხი, ვინ ავიკიდე ეს ტკიპა🤦‍♀️
*ქათამი*
საშინელ ღამეს გისურვებ😈
*ვივიანი*
საშინელი სიზმრები😈

  -აღუუ, იმენა პატარა ბავშვებივით კინკლაობთ, აი ისე თოჯინას რომ ვერ იყოფენ.
  -ჩასიკვდილდი ახლა და დაიძინე.

🤣ღმერთო გადმოგვხედე🙏Where stories live. Discover now