"Kocaman bir boşluk oluştu içimde "kızım! bebeğim!" deli gibi etrafımda dönüp dururken hıçkırarak uyandım bir süre kendime gelemezken sakinleşmek için kafamı ellerimin arasına alıp bekledim. Yine bir rüya daha yine! bebeğimi kaybedişimin ardından 2 ay geçmişti her gece kabuslar görüyordum farklı farklı son 2 haftadır bir şeyler görmediğim için seviniyorum aslında çünkü ne kadar görürsem benim için defalarca kez çöküştü, ayaklarımı yataktan sarkıtıp banyo'ya doğru ilerledim kısa bir duş alıp çıktıktan sonra telefonumu alıp Miray'ı aradım "efendim kuzum" Miray'ın sesiyle gevşerken konuştum "neredesin, yani kahvaltı falan yapalım'mı diyecektim"Miray'ın kıkırdamasını duyduğumda bende gülümsedim
"evin yolunu bilmiyorsun sanırım gel hadi Edis'te kalkmak üzere zaten hemen bir şeyler hazırlıyorum" evet Edis'le birlikteydiler artık onlar adına çok sevinmiştim sonuçta birimizden biri artık mutluydu " tamam hemen geliyorum patates kızart lütfen" büyük bir kahkaha attığında telefonu kapatıp hemen giyindim.
Ellerimi montumun cebine sokup soğuktan korurken adımlarımı hızlandırıp Edis'lerin evinin önüne geldim kapıyı çalarak açmalarını bekledim, kapı yavaşça açılırken eğilip kimin açtığına baktım "günaydın bu sene açacaksın umarım kapıyı" gülerek söylememle gülümseyip sesini yükselterek "müsait değiliz ya hani o yüzden yavaş açtım kapıyı" dediğinde anlamsızca baktım sesini kısarak "yan taraftaki teyze gelir birazda yine dikilmesin kapıya diye yaptım şhht hadi gel patates soğuyacak" cümlesiyle kahkaha atıp içeriye girdim "desene sizi hiç yalnız bırakmayacak" montumu koltuğa bırakıp mutfağa geçtim Miray arkası dönük salataları keserken "günaydın bebeğim" neşeli bir şekilde arkasını dönüp bana sarıl "günaydın birtanem hoş geldin" yavaşca geri çekilip tezgaha yaslandım "hadi oturalım sofraya gel kızım baş köşeye" Edis sesindeki tatlılığı korurken Miray gülümseyerek "masa yuvarlak hayatım" yaslandığım yerden doğrularak kahkaha atıp Edis'in yanına oturdum, Miray' da yanımıza gelip oturduğunda yemeğe başlamıştık.
Yemek yemeği bitirdiğimizde Miray ve ben sofrayı toplarken Edis sigara içmek için balkona çıkmıştı "iyimisin?" Miray'ın sorusuyla ona dönerken "iyiyim tabi neden sordun ki?" dediğimde koluma dokunarak "açelya, bak senin orda tek kalmana gönlüm hiç razı değil sana söylemiştim yine söylüyorum gel yanımıza burada kal bizimle birlikte heh ne dersin" Miray yalvarırcasına bakarken derin bir nefes alıp sandalye'ye oturdum ve onun oturması için kolunu tuttum "Miray bu şekilde daha iyi bana güven evet bazen tek olduğumu hissediyormuşum gibi oluyor ama sonra telefonumun ekranına bakınca geçiyor çünkü orada siz varsınız biz varız zor bir süreci atlattım evet ama atlattım geçti her şey çok daha güzel olacak kuzum inan bana, sen bu şekilde yapınca eskiler aklıma geliyor içim burkuluyor lütfen" Miray'ın gözünden bir damla yaş düşünce yavaşça uzanıp sildim. "şşh ağlamak yok ama bunu sen bana söylemiştin unuttun'mu " Miray gülümseyerek elimi tutup öptü "peki, sen nasıl istersen öyle olsun zorlamıycam ama burda'da bir evin var unutma gel arada kal ben yanlız kalıyorum" masadan kalkıp Miray'ın konuşma sırasında masayı sildiği bezi alıp tezgaha koyarak arkamı dönüp yaslandım. "Tamam merak etme iş yüzünden gelemiyorum biliyorsun evi'de yeni taşıdığımız için hala bitmedi hem" Edis balkondan söylene söylene çıkarken ikimizde ona döndük "şu kadın elimde kalacak en sonunda Miray" dediğinde büyük bir kahkaha attığımızda Miray kalkıp Edis'in boynuna dolayarak konuştu "ama sevgilim yaşlı o hani saygı hani sevgi" dediğinde "başlarım saygısına sevgisine manyağa bak geceleri ses yapmayın aşağı'ya kadar geliyor diyor en sonunda horon tepiyoruz teyze ondandır dedim kaldı öyle" hep birlikte Edis'in dediğine gülerken ikisinin mutluluğuyla huzurla iç çektim ayağa kalkıp "eee ben gidiyim artık" dediğimde Edis bana dönüp "nereye ya bugun pazar birlikte bir şeyler yapalım " onların yanına giderek "çok isterdim ama çok işim var cidden bizim cafe'de ki arkadaşın akşam nişanı var ona davetleyim bir şeyler almam lazım" diyip Miray'ya sarılırken edis'te onaylar anlamda başını sallayarak bana sarıldı "sonra görüşürüz" diyip mutfaktan çıktım koltuğun üzerindeki montumu alıp üzerime geçirerek kapıya doğru ilerledim "dikkat et haberleşiriz seni seviyorum" Miray'ın sesiyle ona dönüp gülümserken ikisine de el sallayıp kendimi caddeye attım.
