Narinig kong may nagbubulungan sa baba ng ring. Iyong iba naman ay tumigil sa pag e-ensayo at kumiripas ng takbo palabas sa lugar na to. Ganyan nga. Dapat kayong matakot sa akin. Hindi ako nagsanay para lang maging mahina sa paningin niyo.

Hindi ako nagpakahirap para lang sa wala. At hindi ako naging si Sera lang para lang sa wala. Seriously? People should really know kung paano ilugar ang sarili nila. Hindi sa lahat ng oras nakikipag biruan ako. Kapag naubos ang pasensya ko? Kahit sino man' sila? Hindi ko sasantuhin, like Kia.

I started counting. While I was looking at her dangerously.

"One..."

"Two..." before I could opened my mouth to say the word three. Kumaripas na siya ng takbo. Pero no used yun'. Dahil kahit gaano pa siya kabilis at katulin tumakbo, walang nakakalusot sa kutsilyo kong mas matulin sa takbo niya.

Bago siya makalabas sa pinto, I raised my hand backwards. Para makakuha ng bwelyo. Hindi ko inalis ang tingin ko sa imahe niyang tumatakbo. I counted in my head. When I reached two I strike my knife towards her and then viola. Tinamaan siya sa gilid ng leeg niya. Bumaon ang kutsilyo ko sa pintuan.
Napaluhod siya at hinawakan ang kangyang leeg. Hindi pa kita pwedeng patayin sa ngayon kia. Hindi pa. Sa ngayon.

Bumaba ako ng ring at nilapitan siya. I walked gracefully with poised. Lumuhod ako para pumantay at bumulong sa kanya. I can even feel some people's stares at me. Therefore, I can feel and smell their fears. And that's exactly what I want.

"The next time you pissed me off? Sisiguraduhin kong hihiwalay nayang ulo mo sa katawan mo." Tumuyo ako at pinagpapagan ang suot ko. Lumapit ako sa may pinto at kinuha ang kutsilyong nakatarak doon.

She looked madly mad at me. I smirked. Finally showing your true colors aren't we? Sa tingin mo ba hindi ko malalaman ang intensyon mo Kia?. Not gonna happened tho. Sa ngayon, hindi muna kita huhulihin.

"You'll pay for this!" Nanggagalaiting ani niya sa akin. Namumula ang muka niya sa galit. Kahit iyong mga litid niya sa noo naglabasan na.

"Luh! Natatakot ako Kia. Sobra." Nanguuyam na ani ko.

Huh! Takot my ass!

"Huwag kang magpakampante Sera, baka imbis na ulo ko ang hihiwalay e, baka ulo mo.." he smirked at me. Pero bakas parin ang takot sa muka niya.

"Finally.."I laugh hard. Naluluha pa ako.

"You are fucking crazy! You physcopath!"Nanggagalaiting sigaw niya sa akin.

"Oh! Am I? Really?" I put my hand on my mouth. Kuwari I am scared.

"Bago mo magawa yun' uunahan na kita. You think I wouldn't know? Oh, honey! Ilan na kayong nagtangka pero ni isa walang nagtagumpay. Instead, they die." Before she could opened her damn mouth, tinalikuran ko na siya.

Tinaas ko ang dalawang paa sa mini table na nasa harapan ko. Kasalukuyan akong nandito sa underground building namin.Katamad umuwi sa condo. May sariling abode naman ako dito sa why not.

Wala sa sariling nakagat ko ang sariling labi dahil sa kilig. Grabe naman tong korean na palabas na to'. Hindi ba sila aware na may single ditong nanunuod.

Pinaltok ko ng popcorn ang screen ng tv dahil sa inis at sa kilig

"Hoy! Respeto naman sa single dito oh!"

Beautiful Imperfection Donde viven las historias. Descúbrelo ahora