မေတ္တာစစ်တမ်း (ေမတၱာစစ္တမ္း)

အပိုင်း၂၄

“Chakrii .မင္းပဲေျပာပါဦး။ Kongpob ေျပာတဲ့ ကုိကုိဆုိတာ ဘယ္သူ႕ကိုေျပာတာလဲ Arthit လား.ဟင္--ေျဖပါဦး.”

“ဟုတ္တယ္ မယ္မယ္. ညီေလး အသက္ရွင္ေနေသးတယ္.”

“Chakrii ရယ္--မင္း--”

ထိုင္ေနတာေတာင္ ေခြယိုင္လဲမတတ္ျဖစ္သြားသည့့္ မယ္မယ္ေႀကာင့္ Nanyi ခမ်ာ ေဘဘီကို အိမ္ထိန္းအေဒၚႀကီးလက္ထဲ ထည့္လ်က္ မယ္မယ့္ေဘးတြင္ အျမန္ဝင္ထိုင္တြဲကူေပးလုိက္ရသည္။

“မယ္မယ္--စိတ္ေလွ်ာ့ပါဦး.. ”

မယ္မယ္က မ်က္ရည္လည္ရႊဲျဖင့္ ေခါင္းခါသည္။မ်က္ေတာင္ခတ္လုိက္တုိင္း ျပိဳက်ေနသည့္ မ်က္ရည္တုိ႕ကို ဂုဏ္ႀကီးရွင္ မယ္မယ္ သည္ သုတ္မအားႏိုင္ေတာ့။ Chakrii မ်က္ရည္တစ္စက္မွ မက်ဘဲ တင္းခံေနႏို္ုင္၏။သူ႕လက္ေမာငး္ကုိလႈပ္ကို္င္လ်က္ မယ္မယ္ မခ်ိတင္ကဲငိုေနတာကိုသိေသာ္ျငား။

“လုပ္ရက္လုိက္တာ သားရယ္..Arthit ကုိ မယ္မယ္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တမ္းတေနရသလဲ။ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္အျပစ္ရွိစိတ္နဲ႕သားငယ္ကို လြမ္းေနရသလဲ မင္း သိရဲ႕သားနဲ႕ကြယ္ Chakrii ရယ္.”

“ေသမွလြမ္းႀကတာေလ မယ္မယ္။ အစကတည္း က မယ္မယ္တုိ႕ရဲ႕အတၱေတြ--သံုးစားမရတဲ့မာနေတြကိုတစ္ေယာက္တစ္လွမ္းစီပဲ ေလွ်ာ့ေပးခဲ့ရင္.. ႀကားထဲကေန Arthit က ကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသေလာက္တဲ့အထိ ျဖစ္သြားခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး။တစ္ခ်ိန္လံုးေရွ႕တန္းတင္ေနခဲ့တဲ့ မယ္မယ္တုိ႕အတၱေတြေႀကာင့္ ခ်စ္တဲ့သူကိုဆံုးရံႈးရမွ ေနာင္တရႀကတယ္မလား။ ဒီႏွစ္ေတြအတြင္းမယ္မယ္တုိ႕ တကယ္ပဲခံစားသင့္တယ္ဆုိ ကြ်န္ေတာ္မလြန္ဘူးလို႕ယူဆတယ္။”

သူ ေျပာတာေတြမွန္ေနတာေႀကာင့္ မယ္မယ္ ေရာ Kongpob ပါ ျငိမ္သက္နားေထာင္ေနရသည္။ နာက်င္ႀကပါေစ. ခံစားႀကပါေစေပါ့။ အျပစ္မရွိတဲ့သူရဲ႕ စိတ္ေတြ ႏွလံုးသားေတြကုိ နာက်င္ေစခဲ့ျပီးမွ ကုိယ့္အလွည့္က် သိတတ္ေနလုိ႕ေတာ့ မျဖစ္ဘူးမလား။ Chakrii မည္သူ႕ကိုမွ မုန္းတီးေနျခင္းမရွိပါ။ မယ္မယ့္ကိုလည္း မိခင္ရင္းလိုခ်စ္ရသလို Kongpob ကုိလည္းေယာက္ဖအေနနဲ႕ သူ ခင္တြယ္ပါသည္။သုိ႕ေပမယ့္ ခ်စ္ရတဲ့ညီေလးအတြက္ ခံရခက္လြန္းသည္ေႀကာင့္သာ ဒီလိုေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့တာ။