အပိုင္း-(၁၆)
“ဘာေျပာရမွာလဲ ေျပာစရာစကားမွမရွိတာ။ျဖစ္တာေတြသူတုိ႕ျမင္ေနတာပဲ.။သက္သက္မဲ့အလုပ္အားေနႀကတယ္။”
Arthit က လုပ္လက္စ အလုပ္ကိုသာ ဆက္လုပ္ေနရင္းဆုိသည္။ သတင္းေထာက္ေတြကလည္း အဲ့ေန႕က ျဖစ္သမွ် ျမင္ေတြ႕ ေနတာပဲကုိ တစ္ဖက္စိတ္အေျခအေနဘယ္လိုရွိသည္မသိ. အင္တာဗ်ဴးခြင့္ေတာင္းေနေသးသည္။ အတြင္းေရးမွဴးေလး က ေခါင္းညိတ္လ်က္ ျပန္ထြက္ သြားေတာ့မွ သူ လုက္လက္စ ခဏရပ္ကာ ေဘးနားက ေကာ္ဖီေႏြးေႏြးေလးကို တစ္ငံု႕ေသာက္လိုက္သည္။အမွန္က သူ ေကာ္ဖီမႀကိဳက္ပါဘူး။ Kongpob ေသာက္လို႕သာ လုိက္ေသာက္ႀကည့္တာ။
ခ်စ္ရသူအေႀကာင္း ေတြးမိရံုနဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကျပံဳးသြားသည္။ Kongpob က တကယ္ကိုလူဆုိးေလးျဖစ္သည္။ ခ်စ္ေနရက္ သား ႏွင့္လ်စ္လ်ဴရႈသည္။မ်က္ကြယ္ျပဳ သည္။နာက်င္ေအာင္လည္းလုပ္သည္။ဒါေပမယ့္လည္း သူ အျပစ္မဆုိႏိုင္။ ကုိယ့္ အမ တစ္ေယာက္လံုး ဒီလိုျဖစ္ပ်က္သြားသည့္ အေပၚ သူ ဘယ္လုိလုပ္စိတ္မနာႏိုင္ဘဲ ေနႏိုင္မလဲ။အျပစ္က မယ္မယ္ အရင္ျပဳခဲ့တာ။ ဒါဆို မယ္မယ့္ကို အျပစ္ဆုိရ မည္လား။ဒီလိုေတာ့လည္းမျဖစ္။ မယ္မယ္က သူတုိ႕အေပၚ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္း ခဲ့လုိက္သလဲ။
ျပႆနာအားလံုး အရင္းစစ္လုိက္ရင္လည္း သူ ဘယ္သူ႕ကိုအျပစ္တင္ရမလဲမသိပါ။
“Arthit-”
“လာ-- Bright.”
“မင္း ေျပာတာ ငါ စံုစမ္းလာခဲ့ျပီ။ေတာ္ေတာ္ေတာ့လွိ်ဴ႕ဝွက္ထားတာကြ.။ငါ့ အသိက အဲ့ဒီဘက္ပိုင္းမွာ ထူးခြ်န္လို႕သာ.။ေရာ့-”
Bright က Arthit ေရွ႕က ခံုမွာဝင္ထိုင္လုိက္ရင္း ဖုိုင္တြဲအနက္ေရာင္တစ္ခုကိုကမ္းေပးလာသည္။သူ အလ်င္အျမန္ ယူႀကည့္ လိုက္ေတာ့ ပထမဆံုးျမင္ရတာက ေတာ္ေတာ္ေလးကိုလွသည့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ၏ ဓါတ္ပံု။သူမက အျပံဳးေအးေအးေလး ေတြျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ကိုလွပါသည္။
Arthit သေဘာက်စြာျပံဳးလိုက္မိသည္။
“ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Bright. ဒါငါ့အတြက္အရမ္းကိုအေရးႀကီးတယ္.”
“ေအး--ငါ့ကိုေက်းဇူးတင္ရင္ အစားမွန္မွန္စား.မွန္မွန္အိပ္။မင္း မ်က္ႏွာလည္းမင္းျပန္ႀကည့္ဦး.။မ်က္ကြင္းေတြခ်ိဴင့္ေနတာမ်ား ေႀကာင္တစ္ေကာင္ ဝင္အိပ္လို႕ရေနျပီ။လက္ထပ္ပြဲပ်က္တာ ေယာက်္ားေလးအတြက္ဘာျဖစ္လဲ.။အဲ့လိုေကာင္မ်ား သြားစမ္းပါ.-အဲ့ထက္သာတာေတြ မင္းအနားမွာ ရွိတာ မသိလုိ႕လား.”
