Ιστορίες Noir

Νυχτερινό τηλεφώνημα (Μέρος 1ο)

-Βεβαίως, πότε;

-Απόψε κ. Δεναξά....! θα παρακαλούσα απόψε, κάντε μου τη χάρη, είναι σημαντικό.

Ο τόνος της φωνής του επιβλητικός και συνάμα ευγενικός και σε συνδυασμό με την εξέλιξη της υπόθεσης ανάγκασαν τον Δεναξά να αποκριθεί θετικά.

-Εντάξει κ. Λεοντιάδη, είναι αργά βέβαια αλλά θα είμαι εκεί, δώστε μου σας παρακαλώ τη διεύθυνση πάλι, μην ανατρέχω σε αρχεία.

Ο Λυκούργος Λεοντιάδης του θύμισε την ακριβή του διεύθυνση στην Γλυφάδα, κοντά στην παραλία. Το τηλέφωνο έκλεισε και ο Δεναξάς ανάσανε αγχωμένος. Τι να είναι τώρα αυτό πάλι, σκέφτηκε την ώρα που σχημάτιζε τον αριθμό τηλεφώνου του σπιτιού του. Για μια ακόμα φορά οι εξελίξεις στη δουλειά του τον ανάγκαζαν να ενημερώσει για την επερχόμενη αργοπορία του, τη σύζυγό του. Ετοίμασε τη τσάντα του και άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά τηλεφωνώντας στο κινητό του με τον συνεργάτη του, τον Υπαστυνόμο Καράλη.

-Κώστα, που είσαι;

-Αστυνόμε είμαι με την Άννα έξω για ποτάκι, συμβαίνει κάτι;

-Άκουσε...! με πήρε τηλέφωνο ο Λεοντιάδης, ναι, ο πατέρας της Μυρτώς, ζήτησε να με δει απόψε στο σπίτι του στη Γλυφάδα για κάτι σοβαρό για την υπόθεσή μας. Ναι, άκου, εγώ κατεβαίνω εκεί.

Ο Νεαρός Υπαστυνόμος τον ρώτησε αν θέλει να τον συνοδεύσουν.

-Όχι δεν υπάρχει άμεσα λόγος, απλά στο λέω, να το ξέρεις, αν έχω κάτι σοβαρό θα σε πάρω, να έχετε το νου σας εντάξει;

Έκλεισε τη συνομιλία τους έχοντας φτάσει ήδη στο parking των γραφείων. Πήρε το μαύρο Υπηρεσιακό Audi και ξεκίνησε τη διαδρομή του.

Η ώρα ήταν ήδη εννέα το βράδυ, αυτό το βράδυ του προχωρημένου Νοέμβρη. Έξω ψιλόβρεχε με ακανόνιστη ρυθμό αλλά δεν είχε ψύχρα. Φορτωμένος με σκέψεις, πήρε την Ιερά Οδό με κατεύθυνση την Εθνική Οδό. Στο βάθος τα φώτα της Πόλης τρεμόπαιζαν σαν γιορτινά λαμπιόνια ενώ ο ουρανός έπαιζε με γκριζόμαυρο φόντο καθώς τα σύννεφα ταξίδευαν από ΝοτιοΔυτικά.

Το αυτοκίνητο κατάπινε το δρόμο μπροστά του και σε λίγο χρόνο είχε βρεθεί στη διασταύρωση με την Εθνική Οδό στον Κηφισό. Έκοψε αριστερά και έπιασε τη μεγάλη ευθεία προς το Φάληρο.

Στο μυαλό του άρχιζε ήδη να ταξινομεί τις σκέψεις του φέρνοντας σε πρώτη ανάγνωση τα γεγονότα που τους βασάνιζαν εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο.