NOT IN THE CONTRACT

CHAPTER 13

Claria was captivated by Cleevan's eyes. She can’t look away. It’s like he was reading her soul the way he looked at her.

"Would you let me?" Ulit nito ng hindi siya sumagot.

Tumango siya. "Yeah." Her voice came as a whisper.

He smiled then began combing her long hair.

Napapikit siya ng magsimula nitong suklayin ang buhok niya. It feels so good.

Her eyes snapped open when she felt a lip touched the side of her neck, making her gasped. "Cleevan..."

Cleevan looked up, staring at their reflection in the mirror then grinned mischievously. "Sorry. I can’t resist."

Sinupil niya ang ngiting gustong kumawala sa mga labi niya. "Ako na nga lang ang mag susuklay. Baka saan pa mapunta iyang pagsusuklay mo sa’kin."

Ngumito ng pilyo ang asawa. "Yeah. That's a better idea. "

Ibinalik nito ang suklay sa kanya pero hindi naman ito umalis sa likuran niya. Naiilang na tinapos niya ang pagsusuklay at hinarap ito. "Saan tayo pupunta?"

Biglang napatawa si Cleevan na para bang may naalala itong nakakatawa. "Iyan ang palaging tanong mo sakin nitong mga nakaraang araw."

Napatawa siya. "Yeah, pansin ko nga."

Naiiling na pinagsiklop nito ang kamay nila. "Kung saan tayo pupunta? That would be a surprise."

“Whatever.” Aniya pero sa totoo lang, excited na siya sa surpresa nito.

Lumabas sila ng silid. They walk side by side towards the elevator.

Habang naghihintay na bumukas ang elevator, may isang boses babae na tumawag sa pangalan ni Cleevan. Sabay silang napalingon sa tumawag.

Agad na kinain ng selos ang puso ni Claria ng makita ang isang magandang babae na nakangiti ng malapad kay Cleevan.

"Hey, handsome." The woman purred. "What are you doing here?"

Her jaw tightened as she waits for his reply.

"Mona, ikaw pala." Wika ni Cleevan sa pormal na boses.

"Yeah." The woman smiled seductively. "Mind if you join me for a drink?"

"Sorry, Mona, but I'm with my wife." Wika ni Cleevan at tumingin sa kanya.

Nawala ang ngiti sa nga labi ng babae at napatingin sa kanya. Kahit labag sa kalooban niya, nginitian niya ito.

"Hi." Ani niya na nakangiti pa rin ng peke.

"Hello. I’m sorry." Said the woman named Mona. "I thought Cleevan is still available—"

"Well he's not … available anymore." She cut her off. "Please excuse us."

Pumasok siya sa nakabukas na elevator, hila-hila ang walang imik na asawa.

Naghari ang katahimikan sa loob ng elevator habang bumababa iyon patungong lobby ng Hotel. Hindi siya makapagsalita.

She knew that what she did was rude but she can’t stop herself from doing so. Nagseselos siya at kahit pa noon, nagkakaroon talaga siya ng sungay kapag nagseselos. Pero mali pa rin ang ginawa niya...

"Mona was more than a friend of mine." Narinig niyang sabi ni Cleevan.

"Why are you explaining?"

"I don’t want this day to be ruined just because of my past. It’s behind me now and I’m not planning on looking back."

Tumango-tango siya. "Okay."