....

လှည့်မကြည့်ပေမဲ့ ကြည့်နေမှာသိနေလို့ ရှောင်းကျန့် ခေါင်းလွှဲနေရင်းကနေ ရိပေါ်ဖက်ကိုမကြည့်ဘူး။

အဲ့ဒီကလေးက တအားအကြည့်ရဲတာ!

......

"ပူပေမဲ့ အနွေးထည်တော့ထပ်ဝတ်လေ! လေတိုးမှာ!"

ရှောင်းကျန့်က ကုတ်အဖြူပဲ ရှိတာ။ ဘာအနွေးထည်မှ သိပ်ဝတ်တာမဟုတ်ဖူး။ ပူတဲ့ရာသီဆိုတော့ ပိုဆိုးသေးတယ်။ အဲ့ဒါကို အနွေးထည်ပဲ တစာစာအော်နေတော့ ဘယ်သွားရှာရမှာလဲ!

ဆိုင်ကယ်ပေါ်မတက်ချင်လို့ ချီတုံချတုံဖြစ်နေရတဲ့ အထဲ ရှောင်းကျန့်အထဲတောင်ပြန်ဝင်ချင်စိတ်ပေါက်သွားတယ်။
အဲ့ဒီမှာပဲ လက်တစ်ဖက်ကနေစွပ်ရွတ်ဆွဲလျှိုလာတဲ့ အပြာစင်း ရှပ်လက်ရှည်တစ်ထည်။

"တက်တော့!"

တယ်!
အံကြိတ်ပြီး တက်ခွလိုက်တယ်။ ဘုရားမလို့ ခါးမဖက်ပါရစေနဲ့!

......

ပထမဆုံး ဆိုင်ကယ်စီးဖူးခြင်းမှာ ဖင်တွေတုန်ပြီးဖင်ပူလာလို့ ရှောင်းကျန့် တခြားဟာတွေကိုတောင်သတိမရတော့ဘူး။
လေတွေကတအားတိုးတာပဲ။ ဖြည်းဖြည်းမောင်းဟ! ဆိုပြီးအော်တာတောင် မသံဝင်မတတ်ပဲ။ ကားကြိုကားကြားထဲက ဖြတ်တဲ့အခါ ရှောင်းကျန့်အသံကြီးက အဖျားတက်နေတဲ့လူလိုပဲ။ သူအော်တဲ့ပုံစံက ရိပေါ်မကြားမှာစိုးလို့ ရှေ့တိုးပြီးအော်တာ။ တစ်ခါတစ်ခါ ရိပေါ် ပါးနဲ့ ကပ်တော့မတတ်ပဲ။ တမင်သောက်ကျင့်ယုတ်ပြီး ရှောင်းကျန့်ကို ဆိုင်ကယ်စီးဦးထုပ်ဆောင်း မပေးထားတော့ ဆံနွယ်ရိုင်းတွေဖွာလန်ကြဲလို့ရယ်။ ရင်တုန်နေရတာနဲ့ ရှေ့ကရိပေါ်ခါးကို ကြပ်ကြပ်သပ်သပ် ဖက်ပစ်ထားမိတာကိုလည်း သူသတိမထားမိတော့ဘူး။ ပြီးတော့ တစ်လမ်းလုံးလည်း ရိပေါ်ကို မိုးမွှန်အောင် ဆဲလို့မဆုံးတော့ဘူး။

........

ကိတ်မုန့်ဘူးလေးကိုင်ပြီး ရှောင်းကျန့်ကမတ်တပ်ကလေး! သူ့ဘဝနှစ်သက်စာလောက်အသက်ကြီးသွားသလိုပဲ။ လေတိုးထားတဲ့ မျက်ခွက်ကြီးက အမ်းလို့ရယ်။ ပြီးတော့ ဆိုင်ကယ်ပေါ်ကဆင်းလိုက်တာနဲ့ ချက်ချင်းပူလာတာ! တော်သေးတယ် ဒူးတွေခိုင်သေးလို့! ကိတ်မုန့်ဘူးကိုဆေးရုံဘေးကဆိုင်ကနေ အရင်ဝယ်လာတာ မှန်လိုက်တာ ဆိုပြီးတွေးလိုက်မိတယ်။ မဟုတ်ရင် ဘာမှတောင်ပါလာနိုင်တော့မှာမဟုတ်ဖူး။

Wind Farm||Completed!||Where stories live. Discover now