BÖLÜM 9

159 12 0
                                    

Bazen sadece rüzgarın seni götürdüğü yere gitmen gerekir. İçimden Bir ses ona güvenebileceğimi söylüyordu. Ben de öyle yaptım. En azından denedim.
-pekala Luka. Şimdi söyle bana lütfen. Buraya neden geldin beni nasıl buldun.

Luka olduğu yere oturdu ardından gülerek:
-Aslında seni aramıyordum yani arıyordum ama yağmur baslayınca ilk bulduğum kulübeye girdim. Ve karşıma sen çıktın. Şimdi merak ediyorsundur. Austinin katılmanı istediği yer kendi kabilesi idi. Güçlenmek ve büyülü alemin(vampir kurt cadı vs nin genel adı) kontrolünü eline alabilmek için seni kendi taraflarına çekmeye çalıştı. Ondan uzak durman gerekir. Justine e gelirsek onun amacı aslında senin Austin le birlik olmanı önlemekti bir nevi zararsız da diyebiliriz. Ancak kafan karışık olduğu için seni zorla götürmesi sana zarar verecekti araya girmem gerekti. Şimdi seni onun yanına götürmeliyim.

Sessizce dinledim ve daha iyi bir fikrim olmadığı için ona güvenmeye karar vererek kafamı salladım. Beraber klubeden çıkıp yürümeye başladık. Yağmur durmuştu ve bir gökkuşagı vardı. Çok güzel görünüyordu. Ormanın içine girip insnaların göremeyeceği mesafeye gelince durduk. Luka çevresine baktı ardından bir ıslık çaldı. Çalıların arasından kızıl renkli bir kurt çıktı. Luka ya baktım:
-Onun kim olduğunu biliyorsun zaten. Seni ben götürmek isterdim ancak şuan kurda dönüşsen veya vampir hızını kullanırsan kontrolünu kaybedebilirsin. Normal hızda ancak 3 gün sürer ve ormanda bu bölgede 3 gün senin için tehlikeli olur. Bu yüzden justine in sırtına bin seninle orda görüşücez.

Dedi ve kanatlarını çılararak gökyüzüne yükseldi. Justine olduğu yere uzandı ben de yavaş ve tedirgin adımlar ile üzerine bindim. Kafamda bir ses yankılandı:
-Tüylerimi yolmasan iyi olu bil diye söyledim.
- Tüylerin sende kalabilir bende yeterince var.
Gülmeye benzeyen bir hırıltı çıkardı ardından koşmaya başladı. Ağaçlar neredeyse görünmeyecek kadar hızlı geçerken yanımdan bedenim uyuşmaya ve zihnim kapanmaya başladı. Justinin sırtina yüzüstü yatıp sarıldım ancak bu kesin olarak hatırladığım son şeydi. Bedenim ağırlaşırken zihnimde hayal meyal birinin sesini duydum belki ben de uydurmuş olabilirdim. Ses bana....

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Feb 12, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

İLK MELEZWhere stories live. Discover now