harry potter the next generation. year one

Chapter 1

(A/N percy en annabeth zijn 14 jaar)

Annabeth

"Waarom zou Chiron ons hierheen sturen?" Vroeg ik aan Percy. "Ik weet het niet. Hij zei dat we iemand moesten vinden of zoiets" zei Percy. Dus hier liepen we dan, midden in de nacht in een of ander onbekend plaatsje dat mirrorlaketown heette. "AAAAH." Hoorde we iemand schreeuwen. We renden erop af en zagen een deur met klauwen erin. "Ik denk dat we die iemand hebben gevonden" zei ik en haalde mijn mes tevoorschijn. We rende het huis in en struikelde over iets. Ik keek naar beneden en schrok. Er lag een meisje van ongeveer negen jaar. Ze had kort blond haar en donkerblauwe ogen. Haar hoofd lag in een vreemde hoek en haar voet was weg, ze was dood. Een traan rolde over mijn wang. Ik stapte over haar heen. Percy die op de trap stond zei "eh Annabeth, ik denk dat je dit wel even wil zien. Ik liep de trap op en wat ik daar zag waren twee volwassen mensen, de ouders waarschijnlijk, of in elk geval wat ervan over was. "Dit is echt afschuwelijk" zei ik. Welk monster doet dit een normaal gezin aan?" Vroeg Percy aan mij. Ik wilde antwoorden, toen ik een zacht geluid hoorde. Ik liep naar de achterste kamer en zag een ander meisje van 12 die een jongen van ongeveer acht jaar vasthield. Het meisje zag ons en schreeuwde "ga weg, ga bij mijn broertje vandaan!" "Hé stil maar. Het is oké, het monster is weg." Zei Percy. Ik bekeek het meisje goed. Ze had licht zandkleurig haar en nachtblauwe ogen. Het jongetje had ook licht zandkleurig haar maar zwarte ogen. "Wie zijn jullie?" Vroeg het meisje. "Ik ben Annabeth en dat is Percy." Ik wees naar Percy. "Ik ben evangelyne maar noem me Eva, en dit is mijn broertje Hugo." Zei het meisje. Ze stond op en pakte haar broertje op. "We moeten hier weg, het monster kan elk moment terugkomen" zei Percy. Eva knikte en liep naar ons toe. "Hoe ben je eigenlijk ontsnapt?" Vroeg ik aan haar. "Ik ben ik niet ontsnapt aan het" zei ze. "Wat bedoel je 'niet ontsnapt'? Vroeg Percy. Ze antwoordde niet. We renden het huis uit. Percy liet floot naar mevrouw o Leary. De hellehond kwam tevoorschijn. "He he he hellehond!" Zei Eva. Ze bleef als verlamd staan. "Kom op Eva spring erop!" Zei ik. Ze klom erop en hield haar broertje stevig vast. "Op naar het kamp mevrouw o Leary." Zei Percy. We versmolten in de schaduw. Na een paar seconden waren in het kamp. We stapte af en Eva viel er van af. Toen ik haar optilde voelde ik nattigheid. Ik keek naar mijn hand en zag dat het helemaal rood was van het bloed. Ik keek haar aan en zag dat ze er heel bleek uitzag. "Snel haal Chiron,Ze is zwaargewond." Schreeuwde ik. Ik legde haar op de grond. Ik keek haar aan en zag een traan over haar wang lopen. Haar broertje kwam aanlopen. "Eva?" Vroeg hij naar haar. "Hugo.............."De rest zei ze te zachtjes om te horen. Hugo knikte en gaf haar een knuffel. Chiron kwam aanrennen en keek naar Eva. Hij gaf haar nectar en ambrozijn. Eva's blik verzachte alsof ze tot rust was gekomen. " veel beter" mompelde ze. Ze viel in slaap. ik keek naar zijn ogen en zag dat ze dezelfde donkerblauwe kleur hadden als Eva. "Hugo, jij had toch zwarte ogen?" Vroeg ik. Hugo verstarde een microseconde en zei toen "zwart? Ze zijn nog nooit zwart geweest." Chiron draaide zich om naar Hugo "je zus gaat het redden"zei Chiron tegen hem. "Kampers ga terug naar je cabine morgen krijg jullie waarschijnlijk meer informatie over de nieuwe kampers. Percy en Annabeth, jullie brengen Eva en Hugo naar het grote huis. Wijs ze een kamer en geef ze nieuwe kleren" We knikten. Percy tilde Eva op, ik wilde Hugo's hand vastpakken maar hij trok hem snel terug. We liepen naar het grote huis. Toen we binnen waren brachten we ze naar hun nieuwe kamer. We liepen naar beneden en kwamen Chiron tegen. "Willen jullie even met mij mee komen?" Vroeg Chiron. We knikten en liepen achter hem aan. We gingen zitten (Chiron is nu in zijn rolstoel gedaante) en Chiron zei "hoe was jullie queeste?" Vroeg Chiron. Percy keek naar de foto's en hapte naar adem. Hij stond op en liep naar een van de oudere foto's. Ik keek naar de foto, er stonden een twee meisjes en een jongen op. Ik snapte gelijk waarom Percy zo geschokt was. Het oudste meisje leek heel erg op Eva en de jongen op Hugo. Het derde meisje herkende ze ook het. Was het dode meisje. Ik keek wanneer de foto was gemaakt en hapte naar adem er stond 15 juli 1953.